Hoorde ik dat goed? Vertelde Karen, onze gids en B&B-houdster, nou over bevers die dichtbij wonen en dat zij beversafari’s organiseert. Ja, dat hoorde ik goed. Zou er misschien een mogelijkheid zijn? Ja hoor. Morgenavond had ze tijd om ons mee te nemen naar de plek waar een beverstelletje een dam heeft gebouwd, en waar bij zonsondergang de bevers actief worden. Wat een geluk. Ik kon haast niet wachten. Zou ik dan echt bevers in het wild gaan zien?
Wil jij ook op beversafari? In Himmerland in Denemarken kan het.
Over Himmerland
We waren op bezoek in Himmerland in Denemarken. Himmerland is een schiereiland in het noordoosten van Jutland. Het wordt in het noorden en westen begrensd door de Limfjord, in het oosten door het Kattegat en in het zuiden door de Mariager Fjord. De grootste stad is Aalborg. Wij bezochten de plaatsen Mariager, Hobro, Løgstør en Nibe.
Het gebied heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de vroegste menselijke bewoning. In de oudheid werd Himmerland bewoond door de Vikingen en speelde het een belangrijke rol in de Vikingtijd. Archeologische vondsten in de regio, zoals grafheuvels, nederzettingen en oude kunstvoorwerpen, getuigen van deze periode.
Gedurende de middeleeuwen ontwikkelde Himmerland zich tot een agrarische regio met verschillende landgoederen en kloosters. Het landschap bestond uit uitgestrekte bossen, open velden en heidegebieden, waaronder het Himmerlandske Heder (Himmerlandse heide). Tegenwoordig is Himmerland bekend om zijn prachtige landschappen, natuurlijke schoonheid en buitensportmogelijkheden.
B&B Koppes Mølle
Hans en ik logeren bij B&B Koppes Mølle in een bijzondere accommodatie (daarover later meer). Gastvrouw Karen is natuurgids en neemt haar gasten graag mee de natuur in.
Himmerlandske Heder
We wandelden in het Himmerlandske Heder, een niet zo groot, maar prachtig natuurgebied. Natuurgids Karen heeft ons meegenomen en vertelt van alles over het ontstaan van dit gebied in de ijstijd. In de Middeleeuwen hebben boeren geprobeerd het land te ontginnen en geschikt te maken voor landbouw, zoals ook met de rest van Jutland gebeurde. Maar dit stukje land liet zich niet gemakkelijk bebouwen. In de dalen was het te moerassig en de heuvels bestonden veelal uit opgestuwd zand. De boeren gaven het op en zo ontstond de Himmerlandske Heder, die later ook echt een beschermde status als Nationaal Natuurpark kreeg.
De Himmerlandse heide is een natuurgebied met glooiende heuvels, open vlaktes en kenmerkende heidevegetatie. De open vlaktes worden open gehouden door regelmatig delen gecontroleerd af te branden. Ook lopen hier koeien die grazen. Ik vergaap me aan de vele jeneverbesstruiken die hier staan. In Nederland is het toch een relatieve zeldzaamheid geworden als je ze vindt.
Er lopen verschillende gekleurde wandelroutes door het natuurgebied, die je zelfstandig kunt lopen.
Bloeiende heide
We wandelen door verschillende heidevelden. Het moet hier helemaal prachtig zijn als in de late zomer de heide bloeit. Onder aanvoering van Karen proeven we verschillende bessen die hier groeien. Dat is toch wel het leuke van met een gids op stap gaan.
Bevers op de Himmerlandse heide
Dan vertelt gids Karen over de bevers die hier aan de rand van de Himmerlandse Heide zijn gaan wonen. Bevers waren oorspronkelijk uitgestorven in Denemarken. In 1999 zijn er een aantal bevers uitgezet, met name in de regio Jutland. Dat is een succesverhaal geworden. Ze hebben zich goed voortgeplant en een aantal jaren geleden bleek ineens een koppel zich te hebben gevestigd aan de rand van de Himmerlandse Heide. Ook dit koppel kreeg vorig jaar waarschijnlijk 1 jong. Of er dit jaar iets geboren is weet Karen niet. Ze heeft de bevers met rust gelaten tijdens het broedseizoen, maar sinds een aantal dagen organiseert ze weer beversafari’s.
Wat? Hoor ik dat goed? Beversafari’s? Kunnen wij mee?
We spreken af dat we de volgende avond, tegen zonsondergang gaan kijken of we de bevers kunnen spotten.
Op beversafari
Het is 9 uur ’s avonds en we stappen bij Karen in de auto. De bevers wonen achter haar B&B, maar om er te komen moeten we een stukje omrijden. De begroeiing langs de beek is te dicht om stroomafwaarts te kunnen lopen.
We rijden over het land van een boer (met permissie) en stoppen bovenop een heuvel. We hebben van hieraf prachtig uitzicht over de Himmerlandse heide. In de open velden loopt vaak wild, vertelt Karen. En inderdaad, even later zien we een hert staan. Ik kan hem goed zien met mijn verrekijker. Mijn avond kan al niet meer stuk. Hoewel, die bever wil ik heel graag ook zien, we zijn niet voor niets op beversafari.
We dalen af richting water. We proberen zo stil mogelijk te zijn, want we willen de bevers niet afschrikken door ze te laten weten dat we er zijn. Stil zijn valt nog niet mee. Als je erop gaat letten merk je pas hoeveel lawaai je maakt door op takjes te stappen, weg te glijden en steun te zoeken. Ook de drang om te praten valt nu pas op.
We komen bij de eerste dam. Deze dam is verlaten. De bevers hebben verderop een nieuwe gebouwd.
Via de hoge wal lopen we voorzichtig stroomopwaarts. We hebben zicht op het water en houden dat strak in de gaten. Daar zouden we de bever kunnen zien zwemmen. We komen aan bij de tweede dam. Onder deze dam ligt hun burcht, de woonplaats van de bevers. We zoeken een goed plekje en wachten af of we beweging zien.
Zitten en wachten
Als er al een tijdje niets gebeurt, wenkt Karen ons om verder te lopen. We sluipen door de begroeiing verder stroomopwaards. Als we goed uitzicht hebben op de een stukje van de beek, zoeken we weer een plekje en houden onze blik op het water. Er gebeurt niets.
We besluiten om weer terug te gaan richting dam. Hans blijft wat achter. Karen en ik hebben een plekje gevonden en ineens zien we daar een bever door het water glijden. Ik kan hem heel goed zien met mijn verrekijker. Karen probeert hem te filmen met haar telefoon. Met het blote oog is hij best ver weg.
Ik kan Hans niet roepen om hem te wijzen op de bever. Ik mag geen geluid maken. De bever zwemt weg, de kant van Hans op. Dan zie ik een andere bever. Nee, schudt Karen. Het is dezelfde. Dat is jammer voor Hans.
Hopen op meer
Als Hans onze kant op komt en wij gebaren dat we een bever hebben zien zwemmen, laat Hans weten nog niets te hebben gezien. We houden ons stil en hopen op meer.
Ik kijk wat heen en weer met mijn verrekijker en dan ineens, wat zie ik daar tussen de bomen? Ik dacht eerst aan een bruine hond die in het water springt, maar als ik goed kijk zie ik vier bevers op de kant zitten. Wow, het is net een natuurfilm. Ze wassen elkaar, wrijven met hun voorpootjes over hun buikje en schurken lekker tegen elkaar aan.
Het zijn twee grote bevers en twee jongen, die ook al minstens één of twee jaar oud moeten zijn. Karen is helemaal verrukt. Dit had ze nog niet eerder gezien. Ook dat er twee oudere jongen bij zijn, was niet eerder zo duidelijk. We hebben echt de jackpot getrokken met deze beelden.
Ik was niet van plan om bezig te zijn met mijn telefoon en alleen maar te genieten van deze beversafari, maar omdat de bevers zo lang op de oever blijven zitten zijn, heb ik alle tijd om te proberen foto’s te maken. Ik maak zelfs een filmpje. Jammer genoeg zitten we iets te ver weg voor scherpe beelden.
Dit was geweldig!
Als de bevers weer in het water zijn verdwenen sluipen we terug naar een plek waar de bevers ons niet meer kunnen horen en dan pas kunnen we onze emoties laten gaan. Wat een belevenis. Zo goed als we ze konden zien.
Inmiddels zakt de zon onder de heuvels. Wat een avond om nooit te vergeten.
Ons verblijf bij B&B Koppes Mølle
Op ongeveer 28 km van Aalborg en dicht tegen het natuurgebied Himmelandske Heder aan, ligt B&B Koppes Mølle. Het is een accommodatie waar duurzaamheid voorop staat. Gastvrouw Karen neemt je graag mee voor een begeleide wandeling over de Himmelandse Heide of ga met haar mee op beversafari. Je zal het net zo geweldig vinden als wij.
Er zijn verschillende soorten van verblijf te boeken bij B&B Koppes Molle. Het paradepaardje is de volledig duurzame ‘Groene Orangerie’, een vakantiehuis met een ouderwetse AGA-stoof voor verwarming en koken, een mooie buitenplek met vuurplaats en een eigen toilet- en douchegebouw. Je spullen blijven koel in de ‘koelkast’ buiten. Je bent zeer welkom met je elektrische auto. Er is een oplaadpunt bij je parkeerplaats.
Bijzonder overnachten bij B&B Koppes Mølle
Er zijn ook ‘gewone’ B&B kamers, met en zonder eigen toilet en douche. Maar wat ik je eigenlijk wil laten zien zijn de houten cabins, een wel heel bijzondere overnachtingsplek. Er zijn er twee. Wij hadden de cabin met dakterras. Het is echt bijzonder; wat een geweldige plek om te zijn. Vanuit de cabin en vanaf het dakterras heb je een weids uitzicht over het natuurgebied. Zet je tafel en stoeltje maar boven op het dak. Vanuit het comfortabele bed zie je ’s nachts de sterren. De cabin heeft een vuurplaats en buitenkeuken om de hoek. Voor de wc en douche is er een voorziening iets verderop.
Meer lezen over wandelen in Denemarken?
Ga dan naar de startpagina: Wandelen in Denemarken
Of kies voor de volgende blogs:
Verantwoording: Ik bezocht Himmerland op uitnodiging van Destination Himmerland en VisitDenmark. Mijn verhalen over wat ik meemaak zijn zoals altijd eerlijk en oprecht en worden niet beïnvloed door sponsoring. Dit artikel bevat affiliatelinks. Als je een reis boekt via Booking.com krijg ik daar een klein percentage van. Doen dus!
Hartstikke leuk verhaal en enthousiasmerend! Dank voor alle waardevolle info!! Wandelgroet,José.