Wandelen over Wieringen is toch bijzonder. Dit voormalig Waddeneiland is nu ingepolderd, maar op de en of andere manier ervaar je het ‘eilandgevoel’. Het is ook best raar, zo loop je langs vaarten en dijken en land dat zo plat is als een dubbeltje, en zo begint de weg te stijgen en te dalen en wandel je over het oude eiland. Ik was er al eerder wezen wandelen en deed toen het ommetje Wieringen. Nu koos ik voor de route uit de wandelgids Groene Wissels Noord-Holland van Bart van der Schacht. Het werd een heerlijke bijpraatwandeling met vriendin Anja.
Tot 1924 was Wieringen een eiland. Net als andere eilanden in de voormalige Zuiderzee is het een keileembult die vóór 1200 nog vast zit aan het vasteland. Rond dat jaar wordt Nederland geteisterd door stormvloeden die zo zwaar zijn dat Wieringen wordt losgeslagen en een eiland vormt. De eilanders versterken hun woongebied met dijken van ingeklonken zeewier (wierdijken). Het land, ooit bewoond door Vikingen, is glooiend met slingerende weggetjes, soms met flinke hoogteverschillen, met historische boerderijen en knusse dorpen. Je ervaart hier nog steeds het eilandgevoel.
Groene Wissel Hippolytushoef
De Groene Wissels zijn wandelingen die geënt zijn op het openbaar vervoer. Dat is normaal gesproken super duurzaam en aan te bevelen, maar nu in coronatijd niet handig. Daarom hebben we gekozen voor een rondwandeling en komen we met de auto. Nu we niet afhankelijk zijn van het openbaar vervoer kiezen we een ander startpunt op de route, namelijk Restaurant Huys aan het Amstel in Westerland. Voor het restaurant ligt een grote parkeerplaats.
Wandelen op Wieringen
Als voorbereiding hebben we de wandelgids gelezen en weten we wat we kunnen verwachten. Door bij het restaurant in Westerland te starten, komen we halverwege de wandeling in Hippolytushoef aan, waar we hopen koffie te kunnen scoren. We hebben de route ingeladen als GPX bestand en kunnen zorgeloos op pad en lekker bijpraten.
Waddenzee
Zonder nadenken lopen we richting de dijk langs de Waddenzee. Pas later hebben we in de gaten dat we zo tegen de richting van het boekje inlopen. So what? We lopen heerlijk. Het is een prachtige windstille winterdag en wandelen over de verharde dijk en genieten van de vogels die zich op het bijna drooggevallen wad verzamelen en weer opvliegen. Het hele jaar door zijn hier heel veel verschillende vogels te vinden die foerageren. De Waddenzee biedt voldoende voedsel.
Na de verharde dijk komen we op een grasdijk. Ik kan me nog van de zomer herinneren dat we hier tussen de schapen en over heel veel schapenkeutels wandelden. Nu zijn er geen dieren en blijven onze schoenen, afgezien van wat modder, schoon.
Wandelen naar Den Oever
Weer op de verharde dijk stappen we stevig door. Tot we een bocht in de dijk zien. Huh? Het is toch een lange rechte dijk. Het blijkt dat we veel te ver zijn doorgelopen en al bijna in Den Oever zijn aangekomen. We moeten terug. Hahaha lekker bezig.
Hippolytushoef
In Hippolytushoef gaan we op zoek naar koffie. Wat een alleraardigst stadje trouwens. We spreken een mevrouw aan en vragen haar of zij misschien weet waar ze een meeneemkoffie verkopen. Ze loopt meteen met ons mee. Volgens haar heeft de plaatselijke bakker wel iets.
Bij de bakker (specialiteit Wieringer jodekoeken) hebben ze geen koffie. Maar omdat er net ook twee fietsers in de zaak staan die ook om koffie vragen besluit de alleraardigste winkeljuffrouw om achter in de zaak een potje koffie voor ons te zetten. Echt geweldig!
Anja loopt drie keer om de jodekoeken heen en besluit om zo’n groot blik mee te nemen. Die past precies in haar rugzak. Na de koffie vervolgen we onze weg.
Wandelen door het bos
Buiten Hippolytushoef wandelen we door een soort groenstrook. We lezen in onze wandelgids dat dit het enige bos op Wieringen is.
Hoelmer wierdijk
We wandelen door tot we tegen de Hoelmerdijk aanlopen. We klimmen over een hek en lopen bovenop de dijk met aan de ene zijde het Amstelmeerkanaal en aan de andere zijde Wieringen. Dit is de wijk die met zeewier versterkt is.
Na enige tijd gaan we van de dijk af en lopen even de polder in, door een klein buurtschap, om vervolgens weer op de Hoelmerdijk uit te komen. We wandelen ons even in Brazilië als we voorbij een soort barretje komen. Dit moet een leuke pleisterplek zijn in de zomer, zonder corona.
De Haukes
Dan is het doorstappen om via de Haukes weer op ons beginpunt te komen. We vergapen ons aan de prachtige huizen die in de Haukes staan. We lopen ook langs een leuke camping (normaal goed voor een kleine versnapering). Na ruim 17 km wandelen staan we weer voor Restaurant Huys aan het Amstel. Dit was een heerlijke wandeling. We hadden geluk met het weer. Hoewel het een frisse winterdag was, hadden we niet veel wind. Dat maakt het wel zo plezierig omdat je hele stukken onbeschut wandelt.
Alles op een rijtje:
Meer lezen over wandelen in Noord-Holland? Kijk dan ook eens bij:
Geef een reactie