Ik had me er verschrikkelijk op verheugd om te wandelen in Meteora. De eeuwenoude orthodoxe kloosters die geheimzinnig en ongenaakbaar boven op de rotsen liggen, spreken echt tot de verbeelding. Ik had mooie foto’s gezien en prachtige blogs gelezen. Vooraf had ik echter niet bedacht dat het zo’n enorme toeristen-ding zou zijn waar volle touringcarbussen leegliepen op de parkeerplaatsen voor de kloosters en dat ik lang in de rij zou moeten staan om een klooster te bezoeken. Stom natuurlijk, dat had ik kunnen weten. Maar ik ontdekte ook dat wandelen naar de kloosters van Meteora een rustige en vooral prachtige ervaring is.
Meteora is een rotsformatie waar 24 orthodoxe kloosters hoog in de lucht hun plek hebben ingenomen. Het is gelegen in midden Griekenland, nabij de stad Kalambaka, in de uitlopers van het Pindosgebergte, boven de centrale Griekse vlaktes van Thessalië.
De naam Meteora betekent “opgehangen in de lucht” of “los in de lucht” en dat is ook precies wat het lijkt als de nevel uit het dal opstijgt en de kloosters erboven uitstijgen. De kloosters zijn met opzet op deze moeilijk te bereiken plekken gebouwd. Het beschermde de monniken tegen allerlei politieke onrust en vooral in het einde van de 14de eeuw tegen de Turken. Van de oorspronkelijk 24 kloosters zijn er nog maar 6 in gebruik en open voor publiek.
Eerste kennismaking met de rotskloosters van Meteora
Als we aan komen rijden richting Kalambaka zien we ineens vóór het Pindosgebergte een ander soort rotsen opstijgen. Dat zijn de rotspilaren van Meteora. We rijden over de rondweg en er is zoveel tegelijk te zien. Steeds weer nieuwe gezichtspunten en nieuwe ontdekkingen in de lucht. Het lijkt wel een sprookje. De kloosters hangen her en der aan de rotsen. Hoe kunnen mensenhanden dit gebouwd hebben? Zo hoog, en waar zitten ze aan vast?
Meteora en de ondergaande zon
We brengen snel onze bagage naar Archontiko Mesohori Suites & Apartments en checken in.
Terug in de auto en terug naar de views. Er zijn een aantal uitzichtpunten vanwaar je de kloosters prachtig kunt zien en we willen graag foto’s maken van de ondergaande zon achter de kloosters. Wij zijn daar niet alleen. Een twintigtal mensen heeft hetzelfde idee opgevat. Het is jammer genoeg bewolkt en het ‘gouden uurtje’ is niet zo heel erg goud. Toch blijft het adembenemend om de naar de kloosters te kijken.
Ineens breekt de zon heel even door en maak ik deze foto.
Bij zonsondergang is het spectaculair foto’s maken.
Wakker worden onder de rotsen van Meteora
We worden wakker onder de rotsen van Meteora in Archontiko Mesohori. Wat een geweldig plekje heeft dit hotel. Een echte aanrader. Het is kleinschalig, smaakvol gerestaureerd, heeft 6 traditioneel ingerichte suites en elke suite heeft een eigen stijl en is voorzien van elegante meubels, houten vloeren, ijzeren of houten kingsize bedden en open haarden. Ik waan me in een ander tijdperk. De tuin onder de rotsen is fantastisch. Echt een mooi plekje als uitvalsbasis om te wandelen in Meteora.
De Griekse letter zijn niet te lezen, maar het staat er echt: Archontiko Mesohori.
De rotspilaren ontstonden al in de 9de eeuw. Al snel vonden monniken hier een plek in de grotten om te leven en te bidden. Pas in de 14de eeuw werd het eerste klooster gebouwd: Moni Megalou Meteorou, nu het grootste klooster van Meteora. Het was nog niet gemakkelijk om alle benodigde bouwmaterialen omhoog te krijgen. Dat gebeurde met touwen en ladders. Ook de monniken werden met touwen in manden omhoog gehesen. Er gaat een verhaal over de iemand die vroeg aan een monnik wanneer ze wisten dat het tijd was om een touw te vervangen. Hij antwoordde: “Als God het laat breken.”
Wandeling naar de kloosters Moni Megalou Meteorou en Varlaam
Op de overzichtskaarten die je onder andere bij de toeristeninfo in Kampala kunt ophalen, staan met stippellijntjes wandelroutes naar de kloosters aangegeven. Wij kiezen voor de wandelroute die leidt naar het grote klooster Moni Megalou Meteorou. Je kunt het vanaf de stad bereiken.
De wandelroute is helemaal overdekt met bomen en het is heerlijk om te wandelen in de schaduw. Voor ons vliegt een Vlaamse gaai, die steeds een plekje verder op het pad zoekt. Elke keer als ik dichterbij wil komen om een foto te maken zoekt hij weer een ander plekje, maar blijft bij ons in de buurt. Uiteindelijk op de stenen brug kan ik een foto van hem maken.
De stenen brug overstrekt een bedding voor water dat van de bergen af komt. Het is op dit moment helemaal droog. Iets verder op het pad zien we aan de rechterkant een kloof. Ons is vertelt dat we achter deze kloof 2 grotten kunnen vinden. Waard dus om te onderzoeken. Inderdaad komen we na het passeren van de smalle doorgang in een grot.
Mirre gaat ons voor.
Links of rechts?
Als we verder lopen over het eeuwenoude pad komen we bij een splitsing. We weten niet goed welke kant we op moeten om bij het grote klooster te komen. We kiezen links, maar na een aantal minuten zien we aan de rechterkant een klooster hoog in de lucht hangen. Hadden we toch rechtsaf gemoeten? We keren om, wandelen weer naar beneden en gaan bij de rechter afslag weer omhoog.
Dit pad is een sterk stijgend pad. Logisch, we moeten immers hoog bij het klooster uitkomen. We komen een enkele wandelaar tegen onderweg. Het is stil en vredig. Er lopen schildpadden over het pad en we horen vogels vogels tussen de bomen.
Rondreis door Noord-Griekenland – Actieve wandelreis
Reis van de gebaande paden en laat je Griekenland wandelreis samenstellen door duurzame reisorganisatie Better Places. Bestemmingsspecialist Monique woont al jaren in Griekenland weet reizigers als geen ander het authentieke Griekeland te laten zien. Zo overnacht je in bijzondere & kleinschalige accommodaties en ga je op unieke (wandel)excursies. Laat jouw wandelreis door het veelal onbekende Noorden van Griekenland samenstellen door Monique. Zo weet je zeker dat je het échte Griekeland ontdekt en reis je in je eigen tempo!
Bij het klooster
We komen uit bij een verdieping onder het klooster en nemen dan de trap die tegen de rotswand omhoog leidt. Daar schrikken we ons dood. Komend vanuit de enorme serene rust van het wandelpad, staan we ineens in een rij van luidruchtige toeristen die ook het klooster in willen. Als ik achter me kijk, zie ik een eindeloze rij witte touringcarbussen langs de weg staan.
Op niet al te grote afstand zie ik nog een klooster. Huh? Dat is toch het grote klooster? Blijkt dat we voor Varlaam staan. Het 2na grootste klooster. Ook goed.
Vlak onder klooster Varlaam, daar waar de meeste toeristen niet komen.
De toeristen, en wij dus ook, staan hier in de rij.
Moni Varlaam
Het duurt even voor we binnen zijn. We kopen een kaartje (2 euro, prijs 2019) en ik wikkel mijzelf in een lange doek die ik voor dit soort gelegenheden in mijn rugzak heb zitten. De kledingvoorschriften zijn streng. Mannen mogen niet in korte broek en vrouwen helemaal niet in wat voor broek dan ook. Voor vrouwen is een rok onder de knie, en liever nog enkellang de dresscode. Hemdjes kunnen ook niet. Minimaal moet het shirt korte mouwen hebben. Voor wie zelf geen lange rok of doek bij zich heeft, liggen er omslagrokken klaar bij de ingang.
Eenmaal binnen verbaas ik me over de schoonheid van het plein voor de gebouwen. Het lijkt wel een decor voor een duur resort met mooie bloembakken en opgepoetste muren. Het uitzicht is fenomenaal. Alleen jammer dat het drukbevolkt is met toeristen. In de kerk, die vast heel mooi is, kan ik niets zien. Meerdere gidsen hebben daar hun groepen verzameld en vertellen hun verhaal. Ik heb iets gelezen over dat hier de vinger van Johannes en het schouderblad van St. Andrew. moeten liggen. Maar er is geen doorkomen aan. Ik zoek een rustiger plekje op.
Een bijzondere ontmoeting
Ik vind een tussendoorgangetje en achter de kerk ga ik op een bankje zitten. Er komt een oude monnik aanschuifelen. Hij komt bij me zitten en we raken in gesprek. Nou ja, we proberen te converseren met woorden in verschillende talen en met handen en voeten. Het duurt even voordat hij begrijpt dat ik uit Nederland kom. Het roepen van ‘Ajax Amsterdam’ heeft in dit geval niet het gewenste effect. Mijn naam ‘Bregje’ is te onbegrijpelijk voor hem, daarom noem ik na een tijdje mijn 3e voornaam: Maria. Zijn ogen beginnen te glimmen en de bidprentjes komen tevoorschijn. Hij vertelt me over zijn leven als wiskundige en filosoof en vraagt om de paar minuten of ik echt niet orthodox gelovig ben. Elke keer weer die teleurstelling als ik ontken. Je zou bijna gewoon ‘ja’ zeggen voor het effect.
Het museum in klooster Varlaam
Na een bezoek aan het museum van het klooster is het tijd om te gaan.
Wij worden opgehaald met een auto, maar het zou een idee zijn om nu een stukje via de rondweg (niet zo leuk) naar het grote klooster te wandelen en dan via het wandelpad weer terug omlaag te gaan om bij hetzelfde punt uit te komen.
In het museum Moni Varlaam
Wandelen in Meteora langs de rondweg is warm en druk.
Wandelen in Meteora
Wil je, ook in het drukke toeristenseizoen, genieten van de serene rust rond de kloosters dan is het ontzettend aan te raden om in de omgeving te wandelen. Dat kun je zelf organiseren door bijvoorbeeld bovenstaande wandeling na te lopen, via een folder verkrijgbaar bij de toeristeninfo. In die folder staan globaal een aantal wandelpaden naar de kloosters aangegeven.
Beter is het om vooraf een uitgebreide wandelkaart Meteora aan te schaffen.
Wandelen met een gids/ georganiseerde hiking tour
Nog leuker is om met een gids te wandelen. Die kent alle mooie plekjes en vertelt onderweg over de bijzonderheden. Op de website van VisitMeteora zie je verschillende mogelijkheden, bijvoorbeeld een georganiseerde hike naar de kluizenaarsgrotten (niet voor mensen met hoogtevrees) of een grote Meteora wandeling (7 km/4,5 uur) met een bezoek aan verschillende kloosters.
Alles op een rijtje:
Ik was in Griekenland door een samenwerking van de OutdoorBloggers met SNP natuurreizen. Ik was daar met blogster Antonette Spaan van het blog ‘We12Travel’, die een mooi blog schreef over onze rondreis door Griekenland en met blogster en cameravrouw Mirre Oost, die geweldige filmpjes maakte, en op haar eigen blog ‘Mirre Op Reis’ een super leuk blog schreef over deze Griekenland wandelreis.
SNP ontwikkelt nieuwe reizen in Griekenland. Een ervan is een individuele wandelrondreis langs de verschillende plekken die ik ook bezoek, waaronder de beklimming van Mount Olympus, de Vikos kloof , de stenen baden van Papingo en natuurlijk wandelen onder de rotskloosters van Meteora. Volg de link en lees alles over deze 12 daagse wandelreis Grieks Macedonië, Ontdekking van Noord-Griekenland.
Dit is de video die Mirre Oost maakte tijdens ons verblijf:
X
Hallo Bregje, mooi verslag. In 1980, bij mijn bezoek aan de kloosters wa het nog niet zo druk. Maar je zult je vast ook wel afvragen of tourisme uiteindelijk de aantrekkingskracht van een plek teniet doet. Veel plezier en succes met het uitvoeren van al de plannen voor 2020 met hernieuwde voorjaarsenergie.
Wauwww,
31 jaar geleden ben ik tijdens de klassieke rondreis door Griekenland in de kloosters van Meteora geweest, maar had het wandelvirus nog niet! Oh, wat zou ik daar graag heen gaan!!! Hoe geweldig moet dit zijn om zoiets geweldigs lopend te mogen aanschouwen. Dan ben je toch rijk!!!
Liefs Ria
Beste Bregje,
Welke periode was je er?
Ik was in juni 2019 in Griekenland toen ik Meteora bezocht.