ViaBerna etappe 20: een prachtig slot van de ViaBerna

Gadmen – Sustenpass

• Afstand: 10 km
• Stijgen: 1.200 m | Dalen: 130 m
• Moeilijkheidsgraad: middel | Fitheidsniveau: moeilijk
• Wandeltijd: 4 uur, 15 minuten

Klaar, finish, gehaald, einde, slot, the end.

Deze 20^ste etappe was een geweldig cadeautje. Wat een fantastische mooie route. Het enige wat ik mijzelf kan verwijten is dat ik er niet meer van genoten heb. Ik ben er te snel doorheen gewandeld.

Tijdsdruk

Omdat ik vandaag wandelde met tijdsdruk, vind ik het lastig om goed te doseren. Ik zal uitleggen wat er aan de hand was. Ik moest vanochtend een bus nemen om op de route te komen. Na de bus van tien over acht gaan er gewoon de eerste uren geen bussen meer. Dus die bus mocht ik niet missen. Dat doet al iets met mijn nachtrust. (slaat nergens op, ik weet het)

Voor de wandeltijd van deze etappe wordt in verschillende boekjes en websites verschillende tijden aangegeven. Iets tussen de vier en vijf uur zal het zijn. Ik moet op de Sustenpass de bus van half drie nemen. Dat is de enige bus die middag, pas de volgende dag gaat er weer eentje. Die bus brengt me naar de trein in Göschenen en met een overstaptijd van 2 minuten moet ik de trein nemen naar Arth-Goldau, waar ik mijn bagage voor zes uur moet ophalen. Daarna zijn ze dicht. Mijn bagage heb ik nodig want ik vlieg morgen om zeven uur ’s ochtends naar huis. Een opeenvolging van tijdsdingen die allemaal moeten lukken.

Je snapt, ik was met tijdschema’s bezig. Ik ging dus als een speer van start met wandelen om zeker niet de bus op de Sustenpass te missen.

ViaBerna Etappe 20

Precies bij bushalte Post in Gadmen begint etappe 20 van de ViaBerna. Aan de overkant van de weg staat weer zo’n mooi bord met daarop de etappe die hier eindigt en de etappe die hier begint. Ik besef me nu dat ik een aantal van deze borden gezien heb, maar lang niet allemaal. Heb ik dan niet goed opgelet?

De route

De route verdwijnt achter de huizen in de richting van het bergmassief. Het eerste deel loopt vlak. Fijn. Het gaat richting een enorme splitsing tussen twee bergen: de pass. Eerst nog over een brede landweg, maar dan toch over een smal paadje het bos in. Nu gaat het ook meteen fors omhoog.

Je kunt zien dat deze route al heel lang gebruikt wordt. Hij is helemaal aangelegd met stenen. Trappen leiden me omhoog.

Indrukwekkend is het water dat overal stroomt. Het druipt van de berg af, ik zie watervallen en het verzamelt zich allemaal in een snelstromende beek. Werklui zijn bezig om die af te dammen.

Mijn pad blijft het snelstromende water volgen. Ik vind het onaards mooi hier. Uiteindelijk ga ik met een brug over dat water. Ik ben in een soort weide terecht gekomen en moet eerst een paar schapen van de brug afduwen. De dieren zijn verschrikkelijk nieuwsgierig en blijven me nog lang nastaren. Ik moet zo lachen om die drie koppies.

Vanaf de weide gaat het weer omhoog. Ik kom in een soort sprookjesdal terecht. Er staan ook een paar hutten. Ik begin meteen te fantaseren over hoe het zou zijn om hier een tijdje te verblijven. Dit voelt als heel ver weg van de hele wereld.

Ik kan niet beschrijven hoe mooi ik het hier vind. Ik neem voor de tweede maal een korte pauze en probeer het zoveel mogelijk op me in te laten werken. Jammer dat ik niet meer tijd heb. Ik wil eerst zeker weten dat ik het haal qua tijd, dan pas kan ik rustig pauze nemen.

Ik kom onderweg twee vrouwen tegen die bessen aan het plukken zijn. We maken een gezellig praatje. De bessen in de vallei waarin we lopen zijn nu goed. De bessen die in de volle zon hebben gestaan zijn al lang overrijp. Vlak nadat ik de vrouwen gedag heb gezegd ben ik ineens boven uit de vallei gekomen. Ik zie een groot parkeerterrein en een Hotel Restaurant en kaasmakerij. Ik ben bij de Steingletscher aangekomen. Vanaf hier is het nog een uur en een kwartier lopen. Ik ben echt veel te vroeg. Vanaf nu kan ik wel elke tien minuten pauze houden.

Steingletscher

Restaurant de Steingletscher ziet er niet aantrekkelijk uit dus ik eet mijn broodje zittend op een steen met uitzicht op de autoweg die naar boven loopt. Veel motorrijders en sportwagens nemen deze route. Het blijkt een particuliere weg te zijn en je moet betalen om erop te mogen rijden.

Ik zoek met mijn ogen naar de wandelroute, maar kan die niet zo snel ontdekken. Na mijn uitgebreide pauze begin ik te lopen. Het intieme sprookjesachtige is hier helemaal weg. Dit is steen en gras en lange slingers om omhoog te komen. Het enige wat nog echt mooi is, is het uitzicht op de gletsjers.

Ziel

Beetje jammer dat dit stuk van de ViaBerna nou niet de schoonheidsprijs verdient. Juist nu heb ik tijd om uitgebreid te zitten, maar dat heeft hier niet zoveel zin. Ik loop door naar het hoogste punt van de Sustenpass en zie tot mijn verwondering een steen met daarop: ‘Ziel’. Ik heb het eindpunt van de ViaBerna bereikt. Selfietijd.

Sustenpas

Verder is de Sustenpass een beetje een desolate omgeving. Een groot parkeerterrein, een restaurant en een ingang van een tunnel om aan de andere kant van de berg uit te komen. Ik ben veel te vroeg voor de bus en trakteer mijzelf op koffie in het wegrestaurant. Buiten zitten is geen optie. Het is 10 graden en het waait hier behoorlijk.

Terugreis

Ik ga niet helemaal de terugreis met je delen, behalve even melden dat alles goed is gegaan. Wat ik ook nog wil zeggen dat de busreis de Sustenpass af, adembenemend was. Ik deel wat foto’s genomen vanuit de bus.

Klaar

Dit was dus het einde van mijn wandelreis over de ViaBerna. Het moet allemaal nog een beetje indalen. Wat ik er van vond? Een geweldige belevenis. Ik heb genoten! Kan ik het al samenvatten? Nog niet helemaal. Maar het laatste woord heb ik nog niet over deze reis geschreven.

Ik slaap vannacht in Hotel Allegra Lodge in Kloten

Dit hotel is de perfecte uitvalsbasis als je vliegt vanaf Zurich. Ik ben hier vaker geweest. Een heel fijn modern hotel met 24-uurs bezetting. Je kunt elk moment van de dag inchecken of vertrekken. Het hotel ligt 10 minuutjes van het vliegveld af. De bushalte staat bijna voor de deur en de bus brengt je tot bij de vertrekhal. Je kunt natuurlijk ook een taxi nemen. De portier regelt het graag voor je.

Bekijk Hotel Allegra Lodge 

Tijdens mijn wandelreis over de ViaBerna heb ik elke dag een blog geschreven. Dit is de laatste. De blogs worden later verwerkt in een ‘Special’ over de ViaBerna. Een digitaal document waarin je meer artikelen gerelateerd aan de ViaBerna kunt vinden.  

Ik dank je voor het meelezen en meeleven met mijn reis. 

Komt de ViaBerna je nog onbekend voor? Lees dan het artikel: Ken je de ViaBerna, die wandelroute dwars door het kanton Bern in Zwitserland, die ik ga doen?

⇒ 20 dagen lang loop ik de ViaBerna. Dit is mede mogelijk gemaakt door Madeinbern.com en MySwitserland.com.