Trekvogelpad Etappe 7: Veel water!

Heerlijk om weer op pad te zijn. Het vervolgen van het Trekvogelpad trok al heel lang aan me, maar het lukte maar niet om het ingepland te krijgen. Dat is wel het euvel als je die Nederlandse LAW’s in stukjes loopt; je moet heel goed plannen. Ik zie anderen ingenieuze logistieke hoogstandjes maken, van met meerdere auto’s heen gaan, 1 auto neerzetten, iedereen in de andere auto, tot haal- en brengservices. Ik probeer meerdere dagen achtereen te lopen, zodat ik niet steeds heen en weer hoef. Maar ook dat vergt planwerk.

Trekvogelpad etappe 7

In eerste instantie wilde ik zoveel mogelijk van het Trekvogelpad met mijn tent lopen. Vandaar dat de winter geen goed idee was. Uiteindelijk besloot ik om te kijken of er een adresje van Vrienden op de Fiets aan het eind van etappe 7 te vinden was. Dat lukte niet goed omdat de eigenaresse zelf op vakantie was. Dan maar iets verder doorlopen voor een volgend adres. Toen nog een keertje schuiven met de datum omdat er een bak regen voorspeld was (geen zin in, ik doe dit voor mijn lol) en nu was het dan zo ver.

Alles geregeld, 3 dagen vrij en dan een keelontsteking hebben. Ik ging me hierdoor niet laten tegenhouden. Ik ging toch! Op tijd in de trein, daarna met de metro naar station Gaasperplas en toen kon het beginnen.

Eerste rood-witte markering

Het is altijd fijn als je eerste rood-witte markering weer ziet. ‘Back on track’. Maar ik liep al snel vast op een  schutting, en nog eentje en nog eentje. Ik werd de hele verkeerde kant op gedreven. Blijkt dat de helft van het Gaasperpark afgesloten is vanwege een zomerfestival. “Excuses voor de overlast.” Uiteindelijk de route kunnen oppakken. Nog een stukje langs de Gaasperplas en toen met een enorme lus, via Driemond naar Weesp.

Het Gein

Vandaag gaat veel langs het water. Eerst de Gaasperplas, dan langs het riviertje het Gein, ik steek het Amsterdams Rijnkanaal over en ga dan langs het Smal Weesp. Dat is leuk lopen, vind ik.

Weesp

Weesp is een ontzettend leuk stadje. De route zoeken was wel lastig. Hier komen zoveel lange afstandspaden bij elkaar dat de app me niet meer kon helpen, te veel routes. Met het boekje in de hand kwam ik er wel uit. Via het torenfort Ossenmarkt verliet ik Weesp en wandelde ik nog een stukje over de weg achter een lange rij woonboten die langs de Vecht liggen. Vervolgens kwam ik in een polder terecht.

Lange rechte wegen

Ik werd niet erg blij van de lange rechte polderwegen die toen kwamen. Het is gewoon niet mijn ding. In diepe gedachten verzonken stapte ik over de polderweg. Ik was zo in mijzelf gekeerd dat ik met een luide gil opschrok van een grote hond, die ineens naast me stond te blaffen. Ik gilde zo hard dat hij ook schrok en snel afstand van me nam. Toch nog dreigend bleef hij op enige meters afstand meelopen. De adrenaline zat tot in mijn vingertopjes. Waar kwam die hond nou vandaan? Sinds het bijtincident is er angst ingeslopen en heb ik het niet meer op loslopende honden. Deze hond hoorde bij het boerenbedrijf wat ik zojuist voorbij gelopen was. Een waakse loslopende hond die gewoon de weg op gaat en mensen de stuipen op het lijf jaagt. Niet oké.

Om bij te komen neem ik pauze op het bankje even na het bedrijf. Er is nog een lange rechte weg te gaan. Er lijkt geen einde aan te komen.

Het Naardermeer

Wat was ik blij toen ik het bord van Natuurmonumenten zag. Een natuurgebied! Ik ging het hekje door en volgde de rood-witte markering. Er stond wel op enkele stickers Floris V pad, maar ik had zojuist gelezen dat het Floris V pad en het Trekvogelpad een stuk gelijk op gingen. Dus ik vond het niet vreemd.

Dit was echt een leuk stukje. Vogelbroedgebied, ganzen, kikkers, koeien. Fijn onverhard lopen. Het schoot niet op, maar het was wel genieten.

Toen de weg een kant op ging die ik niet verwacht had, keek ik toch maar even op de app. Geen Trekvogelpad in de buurt. Ik was helemaal verkeerd gelopen. Via de verharde weg zocht ik mijn weg terug naar het Trekvogelpad. Dat uitje kostte me meer dan een uur.

Niet fit

Dat was een tegenvaller, want ik was lang niet fit. Ik had niet echt last van mijn keel, maar voelde me wel vermoeid. Het was nog een heel stuk naar Naarden Vesting.

Gelukkig kon ik van de verharde weg af en kwam ik dichter bij het Naardermeer te lopen. Eerst door een stukje bos, later over een soort B-weggetje. Af en toe een leuk doorkijkje naar het meer.

De kerktoren van Naarden Vesting kwam al in zicht. Het Trekvogelpad maakte nog even een d-tour. Ik stond net met mijzelf te overleggen of ik dat wel zou doen, toen een aardige mevrouw me vertelde dat het er harstikke mooi was. De gek die ik ben, koos niet voor de kortste weg, maar deed die hele mooie. Nou, dat viel wel mee hoor, met het hartstikke mooi.

Toen de omweg afgelopen was, moest ik van de eigenlijke route af om naar mijn overnachtingsadresje te lopen. Google Maps ging aan en nu nam ik wel de kortste route. Ik was moe. Genoeg voor vandaag.

Bij mijn Vrienden op de Fiets werd ik vrolijk ontvangen. Een prima bed en een lekkere douche. De telefoon was ondertussen weer opgeladen en ik ook!

’s Avonds maakte ik nog een mooie stadswandeling door het schilderachtige Naarden Vesting. Ik kocht wat proviand voor morgen bij de kleinste Albert Heijn van Nederland. Wat grappig, zo’n winkeltje. Deed me denken aan vroeger, toen alle supermarkten er zo uitzagen.

Heerlijk gegeten bij eetcafé Het Hert.

Wil je ook het Trekvogelpad lopen? Dan zijn dit nuttige linken:

• Wandelnet.nl geeft een beschrijving van alle etappes.
• NIVON heeft een overzichtspagina van het Trekvogelpad
• Een lijst met overnachtingsadressen op de Nivon website.

De wandelgids bestel je bij Nivon, BOL.com, Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig of bij de plaatselijke boekhandel bij jou in de buurt.