Trekvogelpad Etappe 10/11: Austerlitz en besluiten met onweer

Eindelijk. Eindelijk ga ik verder met het Trekvogelpad. De laatste etappe liep ik in juni 2022. Geen idee waarom het zo lang moest duren voordat er een gevolg aan kwam. Eh, eigenlijk weet ik het wel. Het was gewoon te druk. Het paste niet in mijn schema. Maar nu, deze week, had ik al geblokt om te gaan wandelen met Antonette van We12Travel. Ze was over uit Zweden en we zouden samen iets leuks gaan doen. Veel wandelbestemmingen passeerden de revue, tot we besloten om het onszelf niet te moeilijk te maken en niet te ver Europa in te gaan. In het kader van #mooidichtbij zochten we een meerdaagse route in Nederland uit. Toen hoefde ik niet lang meer na te denken; er was er nog eentje die ik af wilde maken: Het Trekvogelpad!

Super leuk om weer samen op pad te gaan met Antonette.

Waar geëindigd?

Waar ik wel over na moest denken, was waar ik gebleven was. In Soesterberg, maar waar precies? Toen ik de route erbij pakte werd dat snel duidelijk. Soesterberg heeft 2 bushaltes, ik had de eerste na de vliegbasis gepakt, dus daar zou ik ook weer beginnen. Bij bushalte ’t Zwaantje.

Openbaar vervoer

We reden met de auto naar Soesterberg. Ik had graag met het openbaar vervoer gegaan, maar dan waren we 2 uur en 45 minuten onderweg. Met de auto 1 uur en 20 minuten. Met in de planning een eerste dag van ongeveer 28 km konden we niet al te laat beginnen. De keuze viel daarom op de auto. Die parkeerden we bij de bushalte en we gingen op pad.

Soesterberg

Via een lange rechte weg met een keurig fiets- en voetpad lopen we Soesterberg uit. We kruisen de A28 en lopen het Hazenbosch in. Heerlijk om weer in het bos te zijn. Nog niet spectaculair, want brede lanen, maar wel gewoon lekker. Als we bij de Pyramide van Austerlitz aankomen zit etappe 10 er op.

De Pyramide van Austerlitz werd in 1804 in 27 dagen gebouwd door Napoleontische soldaten, om te voorkomen dat ze zich zouden gaan vervelen. Zij lagen met 20.000 man gelegerd op de heide. Het dorp dat daardoor ontstond noemden ze Austerlitz, naar Napoleons overwinning op de Oostenrijkse en Russische legers bij Austerlitz in Tsjechië. Bovenop de pyramide staat een stenen obelisk uit 1894.

Etappe 11 Trekvogelpad

Ongemerkt beginnen we aan etappe 11 van het Trekvogelpad. We wandelen verder door de bossen tot we bij het plaatsje Austerlitz aankomen. We vinden daar de perfecte gelegenheid voor koffie en een toiletbezoek.

Verder door het bos naar Maarn. Weer zo’n lekker bos. Nu worden de paadjes ook wat smaller en ziet het er nog leuker uit. Het barst er van de vogels die luid te keer gaan. We zien geen wild, maar dat moet hier toch echt volop zijn. Het is niet alleen maar bos. Ineens lopen we door een veld vol margrieten en we steken ook een mooi heideveld over.

We komen in Maarn aan. Daar stappen we snel doorheen om op weg naar Doorn te gaan. Tussen Maarn en Doorn is het weer prachtig wandelen.

Doorn

Als we in Doorn aankomen hebben we er al meer dan 24 km opzitten en denken dat ons overnachtingsadres van Vrienden op de Fiets zo’n 2 km buiten Doorn ligt. We wijken dan van de route af, maar komen morgen terug om in Doorn te starten en dan hebben we ook tijd om Kasteel Doorn van dichtbij te bekijken.

Dat ijkt ons een goed plan, want we zijn gewaarschuwd dat er om 5 uur regen komt, mogelijk met onweer. Als we de route wat afsnijden kunnen we nog net een terrasje pakken in Doorn. Die laatste 2 km halen we wel voor vijven.

Het loopt allemaal anders

Het terras is heerlijk. We gaan voor een Skuumkoppe, Liefmans en bitterballen, want dat kan je in Zweden, waar Antonette woont, niet krijgen. Op tijd weer verder, want het onweer hangt in de lucht. Als we op de plek aankomen waarvan we denken (Google Maps zegt dat immers) dat ons logeeradres er moet zijn, blijken we helemaal fout te zitten. Mijn fout. Ik heb de straatnaam opgeschreven als ‘straa’t, maar het moet ‘dijk’ zijn. Beiden blijken te bestaan en dan zit je dus fout. 4,2 Km fout, om precies te zijn.

We moeten verder. Snel stappen we door want een grote zwarte wolkenmassa komt snel onze kant op. We horen de eerste klappen al. We gaan nog sneller.  We halen het niet. Het begint te onweren en dikke druppels vallen uit de lucht. We zoeken snel onder een dakrand plek om te schuilen. Dan breekt de regen los. Met luid geraas komt het naar beneden. Bliksemschichten doorklieven de lucht en het dondert met luide klappen.  Mijn telefoon gaat. De host van ons logeeradres vraagt waar we zijn. Ze komt ons ophalen. Wat geweldig!

Onweer

Van het in- en uit de auto stappen zijn we toch aardig doorweekt geworden. We drinken koffie in het tuinhuis en kunnen elkaar amper verstaan. Zo gaat het tekeer. Gelukkig hoeven we nergens meer naar toe. We hebben in Doorn een maaltijdsalade en wat brood gekocht en vermaken ons prima op ons logeeradres.

Die nacht zal er 55 mm water vallen.