– Een verslag van 3 etappes Salzburger Almenweg –
Regendruppels glinsteren op de bladeren van de lage blauwe bessenstruiken die het smalle wandelpad omsluiten. De mist hangt tussen de dennenbomen. De wereld is verstild. Het is spooky, maar prachtig. Ik hoor mijn eigen ademhaling. We hebben net een flink eind geklommen. Mijn gezicht is rood, het zweet staat op mijn rug en ik kan niet ophouden met glimlachen. Wat is dit heerlijk!
Ik wandel op de Salzburger Almenweg. Vandaag gaat de route over de rug van de Rossbrand, de berg met het mooiste uitzichtspunt over de oostelijke Alpen. Daar zal ik vandaag niet veel van zien vanwege het weer; de wolken hangen laag. Hoewel, je weet het nooit. Het weer kan elk moment omslaan en alle gezichten hebben. Dat maakt het wandelen in de bergen juist zo bijzonder. En welk weer je ook hebt, het is er altijd mooi.
De Salzburger Almenweg: Een Overzicht
De 350 kilometer lange Salzburger Almenweg is een van de populairste langeafstandswandelpaden van Oostenrijk en loopt door verschillende regio’s van SalzburgerLand. De route is opgedeeld in 25 etappes, variërend in moeilijkheidsgraad, maar allen van Alm naar Alm, wat betekent dat je van de ene alpenweide naar de andere gaat en regelmatig een bemande Almenhut tegenkomt.
Dit maakt deze tocht zo aantrekkelijk. In sommige hutten kun je overnachten, zodat je je eigen huttentocht kunt samenstellen. De Almenweg is ook perfect voor een dagwandeling. Veel etappes zijn geschikt voor gezinnen met kinderen en beginners, terwijl andere meer energie vergen of echt voorbehouden zijn aan geoefende bergwandelaars. Kortom, de Salzburger Almenweg is voor iedereen die van de bergen houdt.
Drie Dagen Op Avontuur
De Salzburger Almenweg is recent geoptimaliseerd en is van 31 etappes naar 25 etappes gegaan. Dit is een mooie aanleiding om kennis te maken met deze populaire wandelweg. Bregje Schipper ging drie dagen op pad met verschillende gidsen om drie verschillende etappes te ervaren. Zij neemt je mee op ontdekkingstocht.
Etappe 2: Van Arthurhaus naar Dienten
Ik heb met Eva afgesproken in het Arthurhaus. Ze kent de omgeving goed en vertelt dat de route die we vandaag doen perfect is voor gezinnen en beginnende wandelaars. We wandelen langs de zuidflanken van de Hochkönig, met indrukwekkende uitzichten, 7 almhutten en watervallen. De route is gemakkelijk in te korten.
Helaas motregent het een beetje als we vertrekken. Van het beloofde uitzicht is weinig te zien; het hult zich in grijze wolken. Toch is het genieten. Ik neem een diepe teug frisse lucht en stap door het glinsterende landschap. Er is zoveel te ontdekken op en langs het pad. Het valt me op dat de blauwe bessenstruiken weinig tot geen bessen dragen. Een onverwachte strenge vorst in het voorjaar is daar de oorzaak van. De alpenrozen bloeien prachtig rozerood en vormen een kleurig baken in het grijze decor.
Riedinger Watervallen
Al na een half uur wandelen komen we bij de eerste berghut. Ondanks de regen staan de parasols uitnodigend open, maar we wandelen door, het is nog te vroeg. Verderop zien we de Riedinger Watervallen. Massa’s water stroomt in lange witte banen van de bergwand. Om dichterbij te komen, kun je een omweg maken van 30 minuten.
Iets verderop moeten we een stroompje oversteken. Door de overvloedige regenval is het stroompje een stroom geworden. Ik haal mijn wandelstokken uit mijn rugzak voor extra steun bij de oversteek over stapstenen. Eva kiest ervoor om door het water te waden en trekt haar schoenen en sokken uit. Brrr, dat is me echt te koud.
De wandelstokken blijven nuttig, want het begint harder te regenen en het pad wordt modderig. Eva verontschuldigt zich voor het weer, maar dat is natuurlijk onzin. De onvoorspelbaarheid maakt het avontuur juist groter. Ondanks de mist en regen was de wandeling prachtig en de natuurbeleving meer dan de moeite waard.
Deze etappe is uitstekend te bereiken vanuit Mülbach am Hochkönig. De etappe eindigt in Dienten am Hochkönig. Onderweg kom je zeven Almhutten tegen, waar je kunt starten of omkeren. In twee hutten kun je overnachten.
Etappe 21: Radstadt naar Filzmoos
Van Hochkönig ga ik naar de regio Sportwelt. In het historische vestingstadje Radstadt ontmoet ik Sabine, die vandaag met mij meeloopt. Doel van deze ochtend is de top van de Rossbrand, waar we een 360 graden uitzicht zullen hebben over de Ostalpen. Daarvoor moeten we eerst zo’n 900 meter klimmen. Daarna maken we een traverse over de rug van de Rossbrand om vervolgens af te dalen naar het bergdorp Filzmoos. Een wandeldag van ongeveer 7 uur.
Aan het begin van de etappe zie ik voor het eerst het grote bord met de Blauwe Gentiaan, het symbool van de Salzburger Almenweg. Op de gele wegwijzers kun je aan de kleine afbeelding van de bloem zien wat de juiste route is.
Bürgerbergalm
Het wandelpad slingert omhoog. We wandelen tussen de bomen en af en toe krijgen we een doorkijkje naar het tegenoverliggende bergmassief. We stoppen bij de Bürgerbergalm om onze handen op te frissen bij de liggende uitgeholde boomstam waar het koude bergwater in opgevangen wordt. Helaas is deze hut vandaag gesloten. Het ziet er zo sfeervol uit met de luiken met hartjes en de bakken met rode en roze geraniums.
De top van de Rossbrand
We stijgen verder over een prachtig pad met bergmeertjes, uitzichtpunten en natuurlijke bronnen tot we de top van de Rossbrand bereiken. Bij de Rädstädter Hütte stoppen we eerst even om iets te eten en drinken. Ik kies voor het traditionele gerecht Ik kies voor Blattkrapfen mit Sauerkraut, heerlijk! Ik kan er weer helemaal tegen en heb zin aan de rest van de wandeling.
Bij het gipfelkruis op de Rossbrand maken we een top-selfie. Helaas is het te bewolkt voor het beroemde spectaculaire uitzicht. Er staat een speciale verrekijker die bij elke bergtop aangeeft hoe die heet, maar hij staat nu ongebruikt bij. Geen van de 150 bergtoppen is te zien.
Bilderbuchrunde
We vervolgen onze weg over de rug van het bergmassief. Daar wacht een leuke verrassing: overal staan houten plateaus met uitleg over de flora en fauna van het gebied, het is de Bilderbuchrunde. Deze wandelroute die voor kinderen super leuk is, is ook bereikbaar met de 6-persoonsgondel Papageno vanuit Filzmoos, waarmee je de klim en afdaling kunt besparen.
Moosalm en Filzmoos
Via een gemakkelijke afdaling komen we eerst bij de Moosalm, een geliefde skihut in de winter en nu een hut met een prachtig uitzicht over de groene skiweide en het tegenoverliggende Dachstein massief. Het is nog een klein stukje naar beneden naar het bergdorp Filzmoos in Salzburger Sportwelt.
Sabine neemt de bus terug naar Radstadt. Het is fijn om te weten dat het openbaar vervoer goed geregeld is, zodat je altijd terug kunt naar je startpunt.
Etappe 22: Filzmoos naar Unterhofalm
Ik verblijf de nacht in Filzmoos, want de volgende dag zet ik mijn tocht over de Salzburger Almenweg voort over etappe 22, die voor mij zal eindigen bij de Unterhofalm. Vandaag wandel ik met een nieuwe gids, Eva. Zij kent alles en iedereen hier. Filzmoos is een kleine, vriendelijke gemeenschap met slechts 1400 inwoners, gelegen op 1.057 meter boven zeeniveau. Vandaag staat een stevige wandeling van 14 km met meer dan 1000 hoogtemeters op het programma.
Het is al weer een bewolkte dag. Dat is jammer, omdat we vandaag gedurende de gehele route begeleid worden door de Bischofsmütze, een bergtop die erg tot mijn verbeelding spreekt. De zon probeert steeds door de wolken heen te prikken, dus ik heb goede hoop dat het goed komt en ik de top van de Bischofsmütze nog te zien krijg.
Het is al weer zo’n mooie wandelroute over de bergflanken. Het pad is gelardeerd met boomwortels. Stap voor stap gaan we weer naar boven, maar anders dan met etappe 21 wisselen het stijgen en dalen elkaar nu regelmatig af.
We steken alpenweides over vol met witte katoenbloemen en dichte stukken bos worden afgewisseld met open stukken met uitzicht. Er is een lastig stuk waar het pad smal is en je zo de diepte inkijkt, wat deze route ongeschikt maakt voor mensen met hoogtevrees of een onvaste tred.
Bachalm
We komen bij de Bachalm, die druk bezocht wordt door families met kinderen vanwege de murmeltieren (marmotten) die hier wonen. De marmotten zijn tam geworden en laten zich zelfs aaien door de kinderen. Een speciale Murmeltierexpres brengt bezoekers 400 meter de berg op vanaf de parkeerplaats waar ook de bus stopt.
Sulzenalm
Het landschap verandert langzaam en wordt weidser. We hebben goed zicht op de stenen flanken van de Dachstein. We wandelen tussen de koeien door die hier vredig grazen en hun bellen laten klingelen. Het is nog even flink klimmen om de Sulzenalm te bereiken, waar we worden verwend met een heerlijke maaltijd.
Vanaf hier is het voornamelijk dalen, steeds met een blik op de Bischopfmütze, die we net niet kunnen zien. Het zonnetje schijnt, maar die laatste wolk wil net niet wijken.
Oberhofalm
Dan komen we aan het eind van onze wandeling. Ik zag het charmante kapelletje Maria am Steinegg al van verre en nu zijn we er. Het kapelletje staat op een prachtige plek met fenomenaal uitzicht. We wandelen nog even door en na al het moois dat ik vandaag gezien heb, is dit het klapstuk: een sprookjesachtig meertje waar de laatste elf net weggevlogen lijkt. We wandelen eromheen en ik probeer de schoonheid vast te leggen op foto’s, wat natuurlijk niet lukt. Hier moet je gewoon zijn!
De Salzburger Almenweg in het kort
Meer lezen over de Salzburger Almenweg? Kijk dan eens bij de volgende artikelen:
Toelichting: Ik was in Salzburger Pongau in samenwerking met SalzburgerLand Tourismus GmbH en O2 Communicatie om een artikel te schrijven voor het Nederlandse Salzburger Magazine. Je hebt zojuist de lange versie van het artikel gelezen. Heb je interesse in het Salzburger Magazine met het oorspronkelijke artikel en nog veel meer inspirerende verhalen over SalzburgerLand, bestel dan het gratis magazine via deze link.
Geef een reactie