Kastelenroute Rhoon en Valckesteyn op het Eiland IJsselmonde

IJsselmonde heeft een mooie website: ‘Ontdek IJsselmonde’. Die staat boordevol informatie en inspiratie. Ik zocht bij de wandelroutes naar een aansprekende route. Dat was nog moeilijk kiezen, er stonden mooie titels tussen. Maar de Grienden hadden we al gedaan, de Maas en de Waal al gevolgd, daarom zochten we naar iets totaal anders. We kwamen uit bij de kastelenroute. Die zag er leuk uit.

De kastelenroute is een knooppuntenwandeling van het wandelroute netwerk Zuid-Hollland. De wandeling is 11,1 km lang en komt volgens de beschrijving langs kasteel van Rhoon en de ruïne van kasteel Valckesteyn. We zullen door het Valckesteynse Bos lopen waar de grote bonte specht en buizerds hun thuis hebben en waar de ijsvogel over het water scheert. Klinkt goed toch?

We planden een donderdag in augustus en hadden de mazzel dat het weer uitstekend was. Zo rond de 22 graden en droog. Een mooie wandeldag. Ik haalde Sally op en samen reden we naar Poortugaal. Over de A15 reden we met uitzicht op de Rotterdamse havens en industrie rondom. Niet echt een wandelbestemming. Een rare gewaarwording is dat de autonavigatie dan aangeeft dat we onze bestemming binnen een paar minuten bereiken. Hier?

Maar inderdaad, we slaan af en rijden een weldadige rust binnen. Heel bijzonder deze overgang. We rijden over een dijkje midden in het groen. We zijn een compleet andere wereld binnengetreden. We vinden snel de parkeerplaats, spotten het eerste knooppuntenpaaltje (39) en zijn onderweg.

We duiken een bos in, waar het heerlijk koel is. We lopen langs een meertje. Zou hier de ijsvogel vliegen? We zien een man op een steigertje zitten en kijken. Dat zouden wij ook vaker moeten doen, maar we wandelen door.

Op afslagen waar geen knooppuntenpaaltjes staan volgen we de rode pijlen. Dat brengt ons op bijzondere paden, die de benaming ‘pad’ eigenlijk niet mogen hebben. Ik vind het leuk. Sally iets minder, want die loopt met haar blote benen door de brandnetels.

Het lijkt bijna niet op een pad. Toch is dit de goede route.

“Trek een rokje aan”, zei ik nog tegen Sally. “Het wordt warm.”

Na ongeveer 5 kilometer herkennen we het dijkje waar we op lopen. Hier vlakbij hebben we onze auto geparkeerd. We noteren het: Bij knooppunt 74 kun je de wandeling afbreken en gemakkelijk terug naar het beginpunt. Wij doen dat natuurlijk niet, we wandelen door.

We komen langs het metrostation Poortugaal. Ook een mogelijk startpunt van deze kastelenroute. Het is hier even zoeken om een routeaanwijzing te vinden.

De kastelenroute Rhoon en Valckesteyn loopt langs het metrostation Poortugaal.

Goed kijken om de rode pijl te vinden. 

Nu al is de route erg afwisselend: bos, dijkjes, mooie huizen en sfeervolle views, het zit er allemaal in.

Afwisselend genoeg. Zelfs langs levensgevaarlijke plekjes.

Achter het hek blijven, dan maar. 

Wat een droomhuis.

Als we weer een bos induiken besluiten vlak na knooppunt 73 om even op een schaduwrijkbankje te gaan zitten. We eten en drinken wat en werken de Social Media kanalen bij. We wandelen verder door het bos op weg naar knooppunt 6. We komen geen rode pijlen tegen, dus nemen we geen afslagen en vervolgen ons pad tot we voor een brug naar een woonwijk staan. Nergens een knooppuntpaal te bekennen.

Hier moeten we niet zijn. 

We hebben vast een pijl of paal over het hoofd gezien. We lopen speurend terug naar het bankje. Geen paal of pijl. Dan maar helemaal terug naar punt 73. Daar zien we dat we het toch goed hebben gedaan. We liepen in de juiste richting voor knooppunt 6. We proberen het nog een keer. Weer lopen we dezelfde route, zien geen paal of pijl en staan ineens weer voor dezelfde brug. De uitdraai die we bij ons hebben is niet duidelijk genoeg om te zien waar het fout gaat. We besluiten om het praktisch op te lossen. We zijn op weg naar Kasteel van Rhoon, dus dan maar via Google Maps.

* Ik hoop dat er mensen zijn die dit lezen en dezelfde route gaan lopen en kunnen uitleggen hoe het zit.

Via een alternatieve route langs de Zwaardijk en de Kruisvaarder hebben we toch het Kasteel van Rhoon gevonden. Ik denk dat dat jammer is want via paal 6 en 5 zouden we, denk ik, door het historisch centrum van Rhoon zijn gelopen. Maar enfin, we zijn bij het kasteel van Rhoon aangekomen en zoeken een plekje in de prachtige tuin. We verheugen ons op een lunch van het restaurant dat in het kasteel zit. Maar op de kaart kunnen we geen lunchgerechten vinden. We mogen iets drinken, we kunnen ook dineren, maar voor een lunch worden we verwezen naar het Wapen van Rhoon. Gek toch.

Het kasteel van Rhoon

We hebben nog goede herinneringen aan het Wapen van Rhoon, dus het is geen straf om daar te lunchen.

Wat is dit trouwens een sfeervol driehoekje met de kerk, het kasteel en het Wapen van Rhoon. Het is ook mogelijk om hier de wandeling te starten. Je kunt dan parkeren achter het Wapen of bij het Kasteel van Rhoon.

Als we klaar zijn met onze lunch zoeken we een knooppuntenpaal om onze weg te vervolgen. Die vinden we niet zo snel. Wel zien we een rode pijl en weten daarom welke kant we op moeten. Voor mensen die hier de wandeling starten zal het even lastig zijn om dat ineens te begrijpen. Rode pijlen volgen dus.
We vinden op de hoek van de Dorpsdijk en de Kerklaan knooppunt 72. Wij stappen de Kerklaan in en genieten van de sfeer die er hangt. Uitzicht op het kasteel en aan de andere kant typisch Hollands landschap. We zien zelfs Lakenvelders.

Lakenvelders

We lopen over een lange dijk en na wat kleine afslagen betreden we het landgoed van Valckesteyn. Mijn hooggespannen verwachtingen ploffen in een keer in elkaar als we het informatiebord lezen. Op deze plek stond eens een kasteel. Leuke tekeningen en uitleg, maar de laatste zin luidt: “De Stichting Landmark Kasteel Valckesteyn zet zich in om op deze plek een zichtbare herinnering aan het beroemde kasteel te realiseren.” Huh? Is er dan niets zichtbaar aan overblijfselen. Er was me toch een ruïne beloofd. Maar helaas. We kijken naar een wild begroeide plek.

Dit is dan het kasteel Valckesteyn….

Gelukkig hebben we de tekeningen nog.

We maken onze wandeling af door het Valckesteynse Bos. Geen bonte spechten of buizerds, maar wel dit lieve egeltje.