4 dagen Jordan Trail | de Dana naar Petra Trek

De Jordan Trail is één van die lange afstand wandelroutes waarvan ik het gevoel had dat ik die nog eens helemaal zou willen lopen. Nu Hans en ik besloten om naar Jordanië op vakantie te gaan, wilde ik graag een deel wandelen. Voor de volle 35 etappes krijg ik Hans niet mee, maar voor de 4 mooiste etappes die bekend staan als de ‘Dana naar Petra Trek’, die door National Geographic beoordeeld is als één van ’s werelds 15 beste wandelingen, liep hij wel warm. Ik ging het regelen. Hieronder het verslag van 4 mooie wandeldagen over de Jordan Trail, van Dana naar Little Petra.

De Jordan Trail is een lange afstandswandeling door Jordanië, die het hele land van boven naar onder doorkruist. Of andersom natuurlijk. Je kunt starten bij Umm Qais in het noorden en ongeveer 40 dagen later eindigen in Aqaba dat in het uiterste zuiden ligt. De route is in totaal 675 kilometer lang. Hoogtepunten tijdens deze wandelroute zijn Jerash, Wadi Rum, Petra, Wadi Dana en de Dode Zee. De route is bijna niet bewegwijzerd en vraagt het een en ander aan voorbereiding en thru-hike skills. Wij wandelen van Dana naar Petra, officieel zijn dat etappe 21 t/m 24 van de Jordan Trail.  

Wat vooraf ging

Ik koos er al heel snel voor om de vier dagen met een gids te willen wandelen. Die zou dan zorgen voor de navigatie en voor eten, drinken en onderdak. Het was tenslotte vakantie en ik wilde wel een beetje ontzorgd worden. Mijn contact in Jordanië (Jolanda Koopman van ‘Ontdek Jordanië van binnenuit’), wist een goede en betrouwbare gids voor dit gebied. Zijn naam was Abu Ali (vader van Ali) en ik kreeg een telefoonnummer waarmee ik kon appen. We hadden een moeizaam app-contact, met over en weer wat miscommunicatie, maar we spraken een prijs af en zouden elkaar ontmoeten in het Mount Dana Hotel, waar hij alvast een kamer voor ons reserveerde. Op mijn vraag wat we onderweg nodig zouden hebben, kreeg ik als antwoord: een slaapzak.

Om eindeloos heen en weer geapp te voorkomen liet ik het erbij zitten. Ik vulde het zelf in. We zouden vier dagen onderweg zijn en hoefden niet voor eten, drinken en onderdak te zorgen. Hans en ik vulden beiden een rugzak voor zo’n reis. De rest van onze bagage (we bleven immers 3 weken in Jordanië) zou per taxi naar Petra, het eindpunt van onze wandeling gebracht worden.

Dana Mount Hotel

12 November 2021 was het zover. We arriveerden bij het Dana Mount Hotel. De weg die ons er naar toe bracht was lang, saai en stoffig. Daarom was de verrassing groot dat we achter het hotel een adembenemend uitzicht hadden over een grote kloof, onderdeel van Wadi Dana Biosphere Reserve. We keken uit over het plaatsje Dana.

Het hotel was nog volop in aanbouw. Naast het grotere in aanbouw zijnde gebouw stond klein gebouw waarin een rijtje ruime kamers waren gemaakt. Super! Er was ook een derde gebouw dat ontvangstruimte en restaurant was. Via grote ramen keek je daar uit over de kloof. We werden door de grote baas met veel grote gebaren en liefde ontvangen. Er was thee, veel gelach, maar hij sprak geen woord Engels.

Voor de afgesproken maaltijd wandelden we wat in de buurt en zagen een prachtige zonsondergang.

’s Avonds kwam Abu Ali langs, samen met zijn zoons. Eindelijk konden we face to face de reis doornemen. We kwamen achter een aantal verrassende dingen. We hadden bijvoorbeeld al onze bagage kunnen meenemen. Er zou een auto zijn waarin al hun spullen en tenten vervoerd werden naar de volgende slaapplek. Zij bouwden elke avond een kampeerplek op. In die auto konden ook onze spullen vervoerd worden. Dat betekende dat we onze rugzakken leeg konden maken en we alleen het hoognodige voor onderweg mee hoefden te nemen.

De route

We mochten de eerste dag kiezen hoe we zouden lopen. We konden de route doen door de kloof die we onder ons zagen liggen. Dat zou een afstand zijn van ongeveer 17 km over de Wadi Dana Trail. Maar nu de Wadi Ghuweir nog open was, omdat er nog geen regen was gevallen, konden we die route ook nemen. Daar hoefden we niet lang over na te denken; we kozen voor de Wadi Ghuweir. Ze zeggen dat het een van de mooiste wadi’s van Jordanië is.

Ook bleek dat we helemaal niet naar Petra zouden lopen, maar tot Little Petra. Want, zo legde Abu Ali uit, hij mocht niet gidsen rond en in Petra. Dat was het gebied van andere gidsen. We zouden trouwens ook niet met hem lopen, maar met zijn zoon Ali. Ook goed natuurlijk. We spraken een ophaaltijd in de morgen af en namen afscheid.

De Jordan Trail was me in de afgelopen jaren positief opgevallen. Ik hoorde erover van Shanna Bussink aka Rayu (zij traint mensen die lange trails willen lopen), Zij had hem helemaal gelopen. Ik las er ook over op internet en een derde van het boek Fulltime Avonturier van Tamara Valkenier gaat over de Jordan Trail. Tamara liep de Jordan Trail met een ezel en een kameel.

Dag 1: Wadi Ghuweir

Stipt op tijd komt de grote auto met open laadbak voorrijden. We hebben een prima Jordanees ontbijt gehad in de grote kamer met het verbluffend uitzicht. Na een uitbundig afscheid van de eigenaar van het hotel, met selfies en al, gaan we op weg. We rijden naar een parkeerplaats bij de Wadi Ghuweir. We zien daar Jordaniërs grote jerrycans met water vullen, die ze op hun ezeltjes vervoeren.

We starten blijkbaar niet helemaal aan het begin van de wadi. De waterstroom kan twee kanten op gevolgd worden. We zien een ander toeristenkoppel stroomopwaarts lopen. Later lees ik dat je dan ongeveer 3 km kunt wandelen om uit te komen bij een waterval. Vandaar moet je weer terug lopen.

Waterschoenen

Wij gaan stroomafwaarts. Onze gids Ali trekt zijn schoenen uit en ze verruild ze voor waterschoenen. Huh? Hij vraagt waar onze waterschoenen zijn? Huh? Die hebben we niet. Ja, we hebben ze wel, maar die zitten in onze bagage, bedoeld voor het zwemmen in de Dode Zee. Iemand had wel even mogen melden, dat we waterschoenen nodig hadden.

Ik heb maar één paar wandelschoenen bij me, en die heb ik aan. Het is niet de bedoeling dat die nat worden, ik moet er de komende 4 dagen op lopen. We zien het wel. “Misschien valt het mee”, zegt Ali lachend. We gaan op weg.

Wadi Ghuweir wordt gezien als een van de mooiste en meest gevarieerde wadis van Jordanië. De Trail die er doorheen loopt is ongeveer 17 km lang en voert je door een kloof waar je langs en door water loopt. Het water in de wadi zorgt voor tropische begroeiing. De tocht is inspannend en vergt wat klim en klauterwerk. Je gaat over rotsen, langs watervalletjes en wandelt tussen vele tinten gekleurde rotswanden en bijzondere planten en bloemen. Het is een absolute aanrader

Het begon rustig, het water verdween onder de grond en de wanden waartussen we liepen werden steeds hoger. Indrukwekkend zijn de prachtige kleuren van de rotswanden. Hier en daar moesten we wat klimmen en over grote rotsen heen klauteren.

Toen gebeurde er iets magisch; in de verte scheen de zon en verlichtte een tropisch tafereeltje met palmbomen en al. Het water in de wadi maakt dat hier van alles kan groeien.

Soms stond het water te hoog voor mijn wandelschoenen (die ik graag droog wilde houden). Gids Ali had een oplossing en voor ik ‘nee’ kon zeggen tilde hij me al op.

Het was een topwandeling. [Een uitgebreid verslag over deze tocht komt in een ander blog] Hier alvast wat foto’s.

Wadi Al-ghewer Camp

Als we de wadi uitlopen komen we bij een campplaats. Hier is Wadi Al-ghewer Camp verrezen. Verschillende bedoeïenententen staan rond een centraal open stuk en ik zie een douchegebouw en een rij kleine stenen huisjes gevolgd door wat stoffen tenten.  

Op deze plek kunnen wij gebruik maken van de douche en onze batterijen opladen, vertelt Ali. Wij lopen nog iets door en daar vinden we de auto en de twee jongere broers van Ali, die de tentjes hebben neergezeten en een mooie zitplek hebben gecreëerd met kussens. Ze zijn druk aan het koken.

Wij rusten uit op de kussens en drinken thee. Tegen etenstijd komt Abu Ali langs met in zijn kielzog nog een aantal mannen. Gezamenlijk eten we van de geweldige maaltijd die de broers hebben klaargemaakt. Het is gezellig.

Ondertussen begint het steeds harder te waaien. Eén van de tenten moet gered worden en verzwaard met stenen. De auto wordt zo geparkeerd dat we iets uit de wind zitten. Maar het wordt erger en erger. Uiteindelijk wordt besloten dat het onverantwoord is om in de tentjes te slapen en krijgen we een huisje toegewezen in het Wadi Al-ghewer Camp. Ik kan niet zeggen dat ik dat erg vind. Heerlijk geslapen in een bed.

Beleef de wonderen van Jordanië – Met lokale privégids en chauffeur

Zelf de unieke landschappen van Jordanië beleven? Tijdens deze 10-daagse wandelreis onder begeleiding van een lokale gids maak je uitgebreid kennis met de omgeving, geschiedenis en gastvrijheid van het land. Je privégids neemt je mee langs een unieke en rustige route van Dana naar Petra. Je wandelt door de bergen en in de woestijn,leert hoe olijfolie-zeep wordt gemaakt en bezoekt het Dana Nationaal Park. Je overnacht in knusse en kleinschalige guesthouses, ecolodges en hotels.

Bekijk deze wandelreis door Jordanië met privégids 

Dag 2 – van Feynan tot Ras al-Fayed  20 km

Na een top-nachtrust schoven we aan voor het ontbijt in de grote bedoeïenentent. Een ontbijtbuffet deelden we met een Nederlandse wandelgroep die onder leiding van een gids verschillende wandelingen in Jordanië maakte. We kwamen naast Vincent en Dorian te zitten. Zij waren met z’n tweetjes op pad en hadden in Dana een gids gehuurd, die ze 3 dagen over de Jordan Trail zou begeleiden. Vandaag begonnen ze aan hun tweede dag. Ze hadden de Wadi Ghuweir geweldig mooi gevonden, maar waren er voor hun gevoel met gestrekte oren doorheen gerend. Hun gids had enorme haast, er waren weinig pauzes en hij sprak ook nog eens geen woord Engels.

Lopen maar

“Het wordt een zware dag.” Onze gids Ali bleef ons maar waarschuwen. Ik verdacht hem ervan dat hij er zelf tegenop zag. 😂😂  We vertrokken op tijd en al snel kwamen we op een vlakte waar we allemaal gaten zagen. Het leken wel graven. Ali bevestigde dat. Dit was een oude begraafplaats en er waren mensen die de lijken opgroeven om te de kostbaarheden te roven. Het zag er naargeestig uit.

De route ging omhoog, omhoog en omhoog. Niet lastig maar wel flink stijgen. Het moeilijke deel moest nog komen. Het uitzicht was geweldig. We waren midden in een woestijn beland en waren daar helemaal alleen. De grootsheid en weidsheid was overweldigend.

Onderweg kwamen we Vincent en Dorian en hun niet-engels-sprekende zwijgzame gids tegen. Onze gids stelde voor om gezamenlijk verder te lopen. Op het lastige ‘herderspad’ was er geen bereik en als er iets zou gebeuren waren er twee gidsen om te helpen. (ja, ja 😂😂) Wij vonden het vooral gezellig en de gidsen ook.

De route was geweldig mooi en inderdaad aardig zwaar. Klimmen en klauteren, van steen naar steen en soms met handen en voeten. Onderweg hielden we meerdere malen pauze. Ali verzamelde dan wat droge struiken en maakte een vuurtje en zette thee. In ons lunchpakket vonden we een appel, smeerkaas, khubz (plat brood), tomaat, komkommer en een blikje tonijn en pakjes vruchtensap. Ali deed voor hoe hij van de tomaat, komkommer en tonijn een salade maakt.

De Kampeerplek

Na 20 kilometer en 1300 hoogtemeters kwamen we aan bij ons nieuwe kamp. Vanwege de harde wind die weer opstak waren onze tenten in een grote bedoeïenentent gezet en brachten we daar de avond met elkaar door. We waren nu met 4 Nederlanders en een stuk of 8 Jordanese mannen. Bijzonder was dat ze er op stonden dat wij eerst aten. Dat voelde ongemakkelijk, maar we kwamen er niet onderuit. Nadat we klaar waren vielen zij aan. Letterlijk. Met handen graaiden zij in de grote schaal met overheerlijk eten. Nu snapten we waarom wij eerst moesten.

We aten, dronken, zongen, dansten en deden spelletjes. Zij zongen en dansten voor ons en wij leerden ze, tot grote hilariteit, het liedje ‘hoofd, schouders, knie en teen’ met bijbehorende bewegingen.

Buiten ging het tekeer van de wind, wij lagen heerlijk rustig in onze tentjes in de grote bedoeïenentent.

Dag 3 

Weer begon de dag met een ontbijtbuffet. Zo’n ontbijt bestaat uit het platte brood, komkommer, tomaat, ei, smeerkas, humus en een yoghurtachtige dip. Overal wordt thee bij geschonken. Deze shai is zwarte thee waar standaard een berg suiker in wordt gekieperd. Ze snappen het echt niet als je vraagt de thee zonder suiker te geven, maar uiteindelijk doen ze het wel. Het gekke is dat je na een aantal dagen wandelen juist behoefte krijgt aan die zoete thee.

Wandelen met Vincent en Dorian was ons goed bevallen dus het was een no-brainer dat we weer gezamenlijk verder zouden wandelen.

“Vandaag gaat de route eerst omlaag, dan omhoog en wordt dan vlak”, volgens Ali. We hebben geleerd dat vlak in Jordanië stijgen én dalen is. Wij noemen het al snel ‘Jordanees vlak’.

Halverwege de middag nemen we afscheid van Vincent en Dorian. Zij moeten voortmaken want hun auto staat klaar en hun gids wil naar huis. Ze snellen voor ons uit. Wij wandelen op een rustiger tempo door. Uiteindelijk na 17 km en 500 hoogtemeters komen we op onze kampeerplek, waar Vincent en Dorian nog steeds aan de thee zitten. Die beloofde auto was er toch niet. Even later nemen we voor de tweede keer afscheid en blijven we met onze gids Ali en de twee broertjes achter op een geweldig mooie plek tussen de rotsen.

De jongens zijn al bezig met het eten. De wind steekt weer op en het wordt koud. De tenten worden verplaatst naar een meer beschutte plek, de auto wordt verzet zodat we iets minder in de wind zitten. Het is al om 5 uur helemaal donker. We schuiven aan bij het vuur waarop het eten bereid wordt. Maar door de enorme wind is het lastig om warm te blijven. De tenten staan te schudden in de wind.

Het eten is weer heerlijk.

Na heel veel getelefoneer van bovenop de rots, wordt de hele campsite weer ingepakt en vertrekken we naar het huis van Mohammed. Hij is ook een gids. Achter de schermen lijkt er wat gedoe. Ali mag ons morgen niet begeleiden, want de route naar Little Petra is nu het gebied van Mohammed. Hij komt er niet onderuit, nu we van zijn huis gebruik maken.

Voor ons maakt dat niets uit. Wij vinden het geweldig om bij een Jordaniër in zijn huis te mogen zijn. Wat een gastvrijheid. We drinken thee en ontmoeten zijn vrouw en negen kinderen die in de achterzijde van het huis blijven, waar we mogen douchen (wat een cadeautje!). We slapen heerlijk zonder wind in de tweede ontvangstkamer.

Dag 4 naar Little Petra 12 km

Ontbijten doen we in de ontvangstkamer van Mohammed. We stappen in de auto van Ali en die zet ons af, ergens op de route. We hebben geen idee of we nu een stuk hebben overgeslagen of niet. Van Ali krijgen we een lunchpakket mee en nemen dan afscheid van hem. Hij zal ons aan het einde van de wandeldag weer oppikken in Little Petra.

Samen met Mohammed beginnen aan de wandeling van vandaag. We starten met een best saai stuk over een weidse woestijn. (deze opmerking lokte op Facebook de reactie uit: “je weet niet half wat een bofkonten jullie zijn, wij zouden ws allemaal graag nu zo’n saai stuk woestijn willen bewandelen!”)  Ja, natuurlijk is dat zo. We realiseren ons echt wel dat we bofkonten zijn.

Na al het natuurgeweld van afgelopen dagen is wandelen over kilometers ‘vlak’ zand weer een nieuwe ervaring.

Na de thee (in de schaduw van de enige boom in de wijde omtrek) hangen we onze tassen aan die boom en beklimmen we de berg die achter ons ligt. Vanaf die berg hebben we zicht rondom.

Dan wordt de wandeling al snel spannender. Het is weer af en toe klimmen en over smalle randen balanceren. We wandelen in een wadi met hoge wanden. Ineens klautert onze gids tegen zo’n wand op en verdwijnt in een spleet. Wij erachteraan.

Aan het einde van de spleet staan we in Little Petra. Wow! Ook hier zijn façades uitgehouwen in de rotsen. Wow!

Einde van de Dana naar Petra Trek

Onze hike stopt hier. We hebben de tocht van Dana naar Little Petra volbracht.

We worden door Ali opgehaald om naar Beit al Taybeh guesthouse te gaan. Wat een paradijsje. Daar ontmoeten we Jolanda, onze contactpersoon in Jordanië. Zij bestiert twee B&B’s. We verblijven eerst in Beit al Taybeh guesthouse en zullen later switchen naar B&B Petra Villa Fig Tree in Wadi Musa, vlak bij de ingang van Petra.

De komende dagen zullen we Petra bezoeken. Eerst een gewoon bezoek via de siq. De dag daarna zullen we de volgende etappe van de Jordan trail doen. We starten dan in Little Petra en wandelen naar Petra, een route die ookwel de backdoortrail naar Petra genoemd wordt.

Het verslag over die dag komt later.

Naschrift

Van de hele Jordanië-reis is deze trektocht van 4 dagen mij het meest dierbaar. Het was geweldig om door dit indrukwekkende landschap te wandelen en de grootsheid van de natuur te ervaren. Dagen waarin we bijna geen andere mensen tegen kwamen, behalve een herder met schapen of geiten en een bedoeïengezin bij hun tenten.

Het was de juiste keuze om dit traject met een gids te doen. De route is niet aangegeven, onderdak vinden is niet te doen, we hadden geen zin om alles zelf uit te zoeken en met een zware rugzak met tent te wandelen en wild te kamperen. Het was heerlijk om daarin ontzorgd te worden. De begeleiding was top, het eten onwaarschijnlijk lekker en er werd geweldig ingespeeld op de weersomstandigheden en flexibel naar oplossingen gezocht.

Hoe leuk was het om kamperen onder de sterren, te dansen en zingen met de Jordaniërs, rond het kampvuur te zitten en een klein inkijkje te krijgen in het leven van een bedoeïen.

Wij betaalden 700 Jordanese dinar per persoon. Een all-in prijs. Wij waren erg tevreden over de kwaliteit en de service en betrouwbaarheid. Overweeg je ook deze van Dana naar Petra Trek te maken, je kunt Abu Ali gewoon bellen of Whatsappen. Je kunt ook een Skype afspraak met hem maken. Zijn telefoonnummer is: +962 7 7243 1532

Wij maakten deze reis in november. Eigenlijk is het seizoen dan al voorbij. Het is vroeg donker, het weer kan slechter worden, de nachten worden kouder en de wadi’s worden afgesloten vanwege overstromingsgevaar. Wij hadden geluk. Overdag was het prima weer. Geen regen en zo’n graad of 13 tot 19. ’s Avonds stak er wel een harde wind op, die het kamperen moeilijk en soms onmogelijk maakte in de festivaltentjes. Een betere tijd om te gaan is in het voorjaar en het najaar. De zomers zijn heet en minder geschikt om te wandelen.

Interessante links:

• De Jordan Trail website
• Het boek Hiking in Jordan bevat meer dan 400 km aan verbazingwekkende wandelpaden en wandelingen in Jordanië. De wadi Ghuweir Trail naar Feynan is daar eentje van. De routes zijn minitieus beschreven en met het boek krijg je ook toegang tot interactieve kaarten, wandelvideo’s en GPS tracks. Echt de moeite waard.
• Wil je deze reis georganiseerd doen? Met de SNP reis ‘Jordanië, wandelparadijs van het midden-oosten‘, wandel je ook door het Dana-natuurreservaat, verblijf je in de Eco lodge Feynan bij wadi Ghuweir en wandel je ook door deze prachtige wadi. Ook de rest van het programma is precies wat je verwacht van een wandelvakantie in Jordanië. 
• Wil je zelf je reis plannen, maar heb je vragen. Neem contact op met: Jolanda van Jordanië van binnenuit. Zij helpt je graag.