Een wandelroute kan er op papier heel aantrekkelijk uitzien en in de praktijk toch wat tegenvallen. Die conclusie trokken Frans en ik nadat we de Stellingroute door de Beemster hadden gewandeld. Er dan maar niet over bloggen? Nee, juist wel. Dan kun jij zelf oordelen en helpt het je wellicht om keuzes te maken.

De Stellingroute

Frans stelde de Stellingroute voor en stuurde een link mee van de site van Nationaal Landschap Laag Holland. Ik was meteen enthousiast. Ik heb wel wat met de Stelling van Amsterdam en na mijn bezoek deze zomer aan Laag Holland en de fantastische Polderwandeling die ik daar liep, heeft Laag Holland mijn hart gestolen.

De Stellingroute is een rondwandeling van bijna 17 km die start en eindigt op het station van Purmerend. Vanaf de ringdijk zouden we een fantastisch uitzicht krijgen over de 5 meter dieper gelegen Beemster Polder. De route voert langs wel drie stellingforten en komt langs een gerestaureerde inundatiesluis, whatever that may be. Genoeg te ontdekken. Doen dus.

Stellingroute laag Holland
Bron: route.nl

Purmerend

Op een vrijdagmorgen in oktober staan we bij het station in Purmerend op zoek naar de groene pijlen die ons vandaag de weg zullen wijzen. Het is goed opletten om op juiste wijze de stad uit te navigeren. We hebben elkaar zoveel te vertellen dat het spoorzoeken er aardig bij in schiet. Verder is wat we van Purmerend zien weinig inspirerend, dus we zijn blij als we op de Zuiddijk staan. Het snelweggeweld is het eerste stuk nog duidelijk aanwezig (je loopt onder A7 door) maar verderop wordt het stiller en heb je inderdaad een prachtig uitzicht en zie je de molen die aan de overkant van het kanaal staat en die hoort bij de polder Wormer, Jisp en Neck. Deze molen uit 1631 is een zogenaamde achtkantige binnenkruier die nog steeds het water met een vijzel opmaalt en uitslaat. Het geeft een goed beeld van de vele molens, die vroeger in de Beemster hebben gestaan, maar nu zijn verdwenen.

Nekkermolen, Stellingroute
De Nekkermolen (1631)
Op de Zuiddijk
Op de Zuiddijk

 

Beemster

We lopen een flink stuk over de Zuiddijk en staan even stil bij de inundatiesluis. Deze is in 1890 aangelegd om in geval van oorlog het zuiden van de droogmakerij onder water te zetten. We lopen verder en gaan van de dijk af en duiken de Middenweg in. Een lange rechte weg met hier en daar prachtige panden.

Boerderij aan de Middenweg
Boerderij aan de Middenweg
Hoek Middenweg - Volgerweg
Hoek Middenweg – Volgerweg
Volgerweg
Volgerweg

Fort gemist

Verhip. We hebben het eerste fort gemist. Het fort Middenweg ligt verscholen en is ook niet toegankelijk. We zijn er gewoon aan voorbij gelopen. Na een flink stuk Middenweg, waar het niet heel lekker lopen is omdat we op de openbare weg moeten lopen en af en toe opzij moeten om auto’s te laten passeren, slaan we af naar de Volgerweg. Weer zo’n lange rechte weg. Gelukkig komen we langs een golfbaan met een kantine (heet dat wel zo, in golfkrijgen?) waar we een heerlijk 12-uurtje bestellen. We hebben dan ruim anderhalf uur gelopen en hebben bijna 8 km afgelegd.

Fort Beemster

Na deze zeer prettige onderbreking komen we weer buiten en merken dat het is beginnen te regenen. Niet zo fijn. We lopen we verder tot we bij Fort Beemster komen. Vroeger heette het Fort Nekkerweg, maar het is nu omgebouwd tot een wellness resort. Het ziet er wat triest uit, zo in de regen. We vervolgen onze weg over de Nekkerweg, alweer zo’n lange rechte polderweg waar je beter achter elkaar kunt lopen om de auto’s ruimte te geven. Gezellig is anders. Als we afslaan naar de Rijperweg zien we recht voor ons de A7 lopen waar we straks weer onderdoor gaan. Het geluid van de snelweg is ook steeds wel op de achtergrond aanwezig geweest.

fort resort beemster
Fort Beemster, nu een wellness resort

Fort beneden Purmerend

Het regent nog steeds. We komen langs Fort beneden Purmerend. Het ziet er niet erg naar uit dat je het kunt bezoeken. Het fort heeft wel een bijzondere geschiedenis: Het is zowel in WO I als in WO II gemobiliseerd. Na de Tweede Wereldoorlog werden NSB-ers en collaborateurs hier gevangen gezet. Nu is het in gebruik als wijnopslag. We lopen er voorbij. We zijn nat en hebben geen zin om het nader te onderzoeken.

Verloren Einde

Aangekomen in het Verloren Einde constateren we dat het ook zo aanvoelt. Ik maak nog even een selfie maar zelfs die mislukt omdat ik mijn toestel droog wil houden. Hierna geen foto’s meer. We willen naar de trein. Het laatste stuk van de route gaat weer langs het kanaal met aan 1 kant stedelijke bebouwing. Ook hier lopen we weer op de openbare weg en hebben last van het autoverkeer (of zij van ons). Dat is toch wel een beetje het probleem van deze hele route.

Uiteindelijk gaan we Purmerend in en raken al snel de groene pijlen kwijt. We zoeken via Google Maps naar de kortste route naar het station. Het is genoeg geweest.

Verloreneinde
Verloreneinde, een toepasselijke naam