Dag 9 op de Camino Portugues.
Van Vigo naar Arcade
6-12-2016
Afstand: 15.7 + 6.9 km
Gelopen: 32.360 stappen = ruim 22 km
Het weer: windstil, geen wolken en rond de 20 graden. Gehoord dat dit weer bijzonder uitzonderlijk is. Het blijft in ieder geval nog zo mooi tot zaterdag. Daarna gaat het wat regenen.
Feestdag
Vandaag is het een Spaanse feestdag, de dag van de constitutie. Maar voor mij is het heimweedag. Ik voelde het al toen ik vanochtend opstond. Of beter gezegd, ik ging er mee naar bed toen ik hoorde dat mijn mannen thuis naar de nieuwe film van Harry Potter gingen. Ik wilde zo graag bij ze zijn. Ik miste ze.
De stad was een oase in vergelijking met gisteren. Alle winkels dicht en weinig mensen op straat om half 9 ’s ochtends. Eerst koffie en een croissant, dan op weg. Ik loop langs de haven in de hoop wat gele pijlen op te pikken, maar daar doen ze niet aan in Vigo. Als ik wat sta te twijfelen over de route zie ik een leuke vrouw met een hond die wel helpen wil. Ze spreekt goed Engels en het blijkt dat ik net op het punt stond om helemaal verkeerd te lopen. Wat een mazzel. Als we gedag zeggen vraagt ze waar ik vandaan kom. Als ik zeg dat ik uit Nederland kom, zegt ze in bijna accentloos Nederlands: Dan kunnen we wel in het Nederlands praten. Ongelofelijk, wat ontzettend leuk. Ze nodigt me uit om ergens wat koffie te drinken. Het is heerlijk om even Nederlands te spreken; het gaat over Den Haag en Sinterklaas en als ik zeg dat het zo bijzonder is om haar vandaag tegen te komen omdat ik heimweedag heb, begin ik ineens te huilen. Wat een bijzondere ontmoeting. Dank je Montse (ik weet dat je dit leest).
Weg uit Vigo
We nemen afscheid en ik vervolg mijn route. Ik wil zo snel mogelijk weg uit deze stad. Geen gele pijlen maar ik ben op de goede weg omdat ik langs de tweede Albergue van Vigo kom. Deze Albergue genaamd Hermanos Missioneros is wel open. Ik had gister niet gezien dat er een tweede was omdat deze op de volgende bladzijde staat van mijn routeboekje van Brierley. Ik werk niet al te ver vooruit…..
Zelfs na de Albergue geen gele pijlen. Ik vind uit dat ik het spoor onderdoor moet. Uitkijken, want je loopt er zo aan voorbij.
Dan wat gokwerk met de route. Bij het volgende koffietentje maar weer even stoppen. Er is goede Wifi en daar heb ik het volgende WhatsApp gesprek met vriendin Sally:
Dat lucht op. En ja hoor, daar is meteen de eerste gele pijl van vandaag.
Binnen 5 minuten kan ik het asfalt verlaten en loop ik door de natuur. Mooie uitzichten over het water en heel veel sportende Spanjaarden om mij heen. Gezellig.
Voordat ik mijn eindbestemming Redondela bereik besluit ik dat ik nog een kleine 7 km extra ga lopen naar de volgende Albergue in Arcade. Daar zijn er twee, dus dat moet goedkomen.
Redondela
Redondela blijkt een leuk stadje te zijn. Het is een feestdag en het vuurwerk klinkt. Het kerkplein zit lekker vol. Ik neem er een pauze.
Als ik verder loop kom ik langs de Albergue van Redondela, genaamd Torre. Het ziet er leuk uit en volgens mij is hij is open.
Ik loop toch door. Dat gaat mij de rest van de week vast ergens helpen en die 7 km is niet veel, dacht ik. Ik was even vergeten dat het hier geen vlakke kilometers zijn. Ik moet tot 153 meter hoogte klimmen en weer dalen. Dat voel ik wel.
Aangekomen bij de eerste Albergue aan de snelweg, blijkt dat die dicht is. Als ik raad vraag aan een man met twee jonge dochters vertaalt de ongeveer 10-jarige dochter mijn Engels aan haar vader. Hun conclusie is dat zij me even gaan brengen met de auto naar de volgende Albergue. Daar zeg je toch geen nee tegen.
De Albergue is ongeveer een kilometer verder. Helaas ook dicht, maar er ligt een hotel naast. Ik zoek niet verder. Deze hotelkamer met bad heb ik verdiend. Nu nog ergens wijn vandaan halen.
Slapen: Hotel Duarte, Arcade. 3 persoonskamer met bad en balkon. €25,-
Eten: Er is een restaurant bij het hotel. Eigenlijk is het meer een cafetaria met een bijgetrokken kamer met gedekte tafels. Het eten is smakelijk maar best wel duur. €18.50
Wil je meteen doorlezen over morgen: klik hier
Of ben je zomaar middenin gevallen, begin dan bij: de eerste wandeldag vanaf Porto.
Nog 4 dagen. Gaat je zeker lukken. Geniet van het mooie weer. Dit is echt uitzonderlijk voor de tijd van het jaar. De Camino lacht je toe en omarmt je. Jacobus heeft je bewust Montse op je pad gebracht.
Ahh zo herkenbaar, dat heimwee gevoel. Zou ook niet goed zijn als je dat niet zou hebben. Heel veel plezier en succes gewenst op het vervolg van je reis!
Hé wandelvrouw, ik heb je ontdekt en ga je volgen. Ondanks je gesnotter van vandaag vind ik je een kanjervrouw!!
Hahaha. Gesnotter is over hoor.
hallo wandelvrouw, wat een mooie en bijzondere tocht met leuke ontmoetingen. Ik krijg er steeds meer zin in om dat ook te gaan beleven. Wij hebben elkaar ontmoet met de strand6daagse, dat was wel even wat anders he, een week scheeflopen op zand. Geniet van je reis met een mooi eindpunt in zicht . groeten Janny.
Hoi Janny, ja leuk, de strand6daagse, ik weet onze ontmoeting nog. Elke tocht geeft zijn eigen speciale herinneringen. De Camino is heel bijzonder, maar andere tochten kunnen dat ook zijn. Je hoeft niet altijd ver weg te gaan.
hey Kanjer,
Wat is Sally toch ook een schat hè. Inderdaad zo belangrijk een goede vriendin Als back up.
Dit is heel normaal hoor. Na zoveel dagen komen de tranen en dat mag…. Top dat je alberque dicht waren en dat je ff in een hotel moest slapen met een heerlijk bad enz enz. Wees goed voor jezelf, je hoeft niks en moet niks. Geen boodschaplijsten geen huishouding en zo kan ik nog wel even doorgaan. Alleen goed voor jezelf zorgen en genieten van die natuur daar. Het enigste waar je om moet denken waar ga ik een bakkie doen, waar slaap ik.
Heerlijk ik verlang daar nu naar. Ik herken die punten, waarzijn de gele pijlen in een stadje en gelukkig weer de natuur inloopt.
Ik vind je echt een kanjer en je schrijft heerlijk zo loop ik stiekem met je mee.
Op de route zie je vaak toevalligheden zoals de Nederlandse dame. Leuk om te lezen dat je even je verhaal kwijt kon. Hoezo toeval….bestaat niet de Camino zit vol met mooie ontmoetingen en vol mysteries. Ik heb ze ook echt beleeft en denk daar nog vaak aan terug.
LIEVE Bregje geniet van die mooie natuur daar het is zo mooi . Buen Camino.
Lieve groet Marja
Hoi Bregje, weer je verslag gelezen wordt gewoonte net als het voor jouw en Sally gewoonte is om naar de vuurtoren te lopen. De gewoonte die nu 14 dagen onderbroken is.Sally houdt je wel goed op de been zie ik wel. Ondanks dat ze de wandeling naar de vuurtoren mist. Loopt ze toch in je in je smarttelefoon mee. Geniet van de lekkere temperatuur en de terrasjes om even te pauzeren.
Stoere sterke vrouw!!! Ik ken dat gevoel, wij zijn aan de tocht begonnen naar Santiago samen met manlief, maar gekomen tot ergens in Frankrijk, toen hield ik het niet meer vol van de heimwee, na drie weken lopen, dus als jij nu nog vier dagen hebt ga je het redden, maar ik herken het gevoel, krijg gelijk tranen als ik mee zit te lezen, maar ik weet dat je ook volop geniet, dus je kan het en laat ons lekker mee genieten van je prachtige tocht, een mooie dag vandaag!
Bij het lezen van jullie whatsapp denk ik weer aan jullie geklets in de tent op de berg.
Geniet!
Wat is dit leuk om te lezen en veel bewondering voor je om dit in je uppie te doen. Blijf je zeker volgen, veel succes.
Hé wandelvrouw, mooie foto’s !
Hallo Bergje,
Ik voel me vereerd !!!! Je hebt over mijn teef en over mij geschreven. Voor mij was het ook een bijzondere ontmoeting.!!
Als je me noidig hebt….Je weet het, hé! …ik ben hier en ik kan met mijn auto naar jou rijden.
Kusjes Montse ( en Donna)
Kusjes terug voor jou en Donna.
Ha wandelvrouw,
Ik heb je ontdekt, prachtige verhalen. Zelf reis ik veel. Ik wil je graag volgen.
Lieve (intuïtie) wandelvrouw,
Ik weet niet waarom ….
Maar ik ga je volgen en ben benieuwd na al je wandelervaringen.
Misschien inspirereerd mij ook wel het lijkt mij geweldig! Vind het nu al heel goed van je!
Heel veel succes en geniet ervan.
Groetjes Annette
Wat je het meest nodig hebt krijg je……en leuke ontmoeting! En heerlijk dat er altijd een luisterend oor is bij je wandelmaatje!
Voor albergues, of ze open zijn kijk in de website Gronze.
Ik geniet van jouw verhalen. Wat een avontuur. Ik benijd je. Zelf heb ik niet de guts dit in mijn uppie te doen. Wel het verlangen. Nu heb ik het gevoel dat ik toch een.stukje mee mag lopen. Je heimwee, dat is inderdaad geen fijn gevoel. Geloof mij, ik spreek uit ervaring. Wel mooi dat je dit kan verwoorden. Geniet van al je volgende etappes en ik geniet met je mee. Trouwens prachtige foto’s en je schrijft heel beeldend. Nog heel veel wandelplezier en leuke ontmoetingen.
Dank je Daisy, ik hoop dat ik je kan inspireren om toch de stoute schoenen aan te trekken. Het is zo bijzonder om te doen en echt niet eng ofzo. Je wordt juist door zoveel mensen geholpen en gesteund.