Wat was het prachtig! Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden; een wandeling door polderlandschap is niet zo mijn ding. Ik hou van bergen, bos en heide, maar dit was overweldigend. Al die bloemen, al die kleuren en geuren. Dwars door de bollenvelden, over slootjes en bij de tuinders achter op het erf. Ik heb er van genoten!
Bloeiend Zijpe
Bloeiend Zijpe behoort samen met de polder Koegras en Anna Paulowna tot het grootste aaneengesloten bloembollengebied ter wereld. Het ligt in de kop van Noord-Holland langs de Noordzeekust. Het bijzondere van dit gebied is dat er een hele diverse bloembollenteelt is. Niet alleen tulpen worden hier gekweekt maar ook krokussen, narcissen, hyacinten, irissen, blauwe druifjes, sneeuwklokjes, gladiolen etc. We hebben zelfs keizerskronen gezien. Grappig dat iedereen daar even aan wilde ruiken.
De Stichting Bloeiend Zijpe is bezig om de streek als mooiste bloembollenstreek op de kaart te zetten. Met behulp van meer dan 200 vrijwilligers organiseren ze allerlei activiteiten, waaronder deze wandeltocht. Werkelijk alles zat mee dit jaar. De bloemenvelden stonden in alle stadia van rijpheid. Het zonnetje scheen en de temperatuur was aangenaam, zonder dat het echt warm werd en de wind hield zich gedeisd. Wat wil je nog meer?
Meerdere afstanden
Wandelaars konden kiezen uit meerdere afstanden. De 15 en 30 km vertrokken vanaf Tulpenland in Sint Maartenszee en de 7½ en 20 km vanaf Camping de Nollen in Callantsoog. Er waren voldoende gratis parkeerplekken. Voor de 40 km liefhebbers was er de mogelijkheid om zelf een extra lus te maken door het natuurreservaat “Het Zwanenwater” van Natuurmonumenten.
De 20 km
Ik liep de tocht met Anja, Petra en Karin. Wij kozen ervoor om de 20 km te doen. We parkeerden op het grasveld bij de camping en kochten onze stempelkaart in de kantine en gingen op weg. Binnen 5 minuten liepen we midden tussen de tulpen. Vanaf het dijkje hadden we zicht over bloemenvelden zover als je maar kijken kon. Genieten!
De route was prachtig. Geweldig dat we over het bollenland van de bollenkwekers mochten lopen. We werden zelfs getrakteerd op koffie en thee door een kwekersfamilie die fier op hun bedrijf waren en genoten van alle aanloop. We hebben de hele route bijna geen asfalt gezien. Elke keer als het er op leek dat we de openbare weg op moesten, wezen de borden ons gelukkig toch weer het land op.
Iedereen genoot
Ik denk dat ontzettend veel mensen genoten hebben van deze wandeling. Het was gezellig druk. Veel families met kinderen die de 7,5 km deden. Al was het om je geliefde en de kinderen op de foto te zetten in het kleurige veld. Op de 20 km route kwamen we langs de molen ”De Hoop” in ’t Zand, die ook bekeken kon worden. Grappig was het viaduct in het land, dat speciaal gebouwd was om de wandelaarsstroom bij de lus in de route ordelijk te laten verlopen.
Na 20 km zat het er voor ons op. Eigenlijk had ik gehoopt dat onze route een stukje zou lopen door het bosrijke landgoed “Het Wildrijk” van Landschap Noord-Holland, bekend om haar wilde hyacinten. Maar helaas. Die bewaren we voor de volgende keer. Want die komt er zeker.
Bij het inleveren van de stempelkaart was er niet de gebruikelijke medaille of speld maar werden we verblijd met een setje postkaarten. Ook leuk.
Geef een reactie