Ontdek IJsselmonde. Die uitnodiging konden we niet afslaan. Vriendin Sally en ik gingen er op af. Ik had al gehoord dat de natuur daar erg mooi moet zijn van de eigenaresse van B&B Klein Profijt, die midden in dit bijzondere natuurgebied, pal aan het Grote Rivierenpad zit. Precies daar wilden we gaan wandelen. Etappe 4 (18 km) van het Grote Rivierenpad staat te boek als een leuke etappe. Maar dat het zo afwisselend en bijzonder zou zijn, dat heeft me echt wel verbaasd.

We maakten er een gezellig dagje uit van. We vertrokken wat later om alle files te ontwijken en om ongeveer tien uur kwamen we aan bij Kasteel van Rhoon. Ik wist dat die dicht zou zijn, maar als ik toch in de buurt ben vind ik het wel leuk om even te kijken. En inderdaad, wat een mooi stukje authentiek Rhoon is het. Ik hoopte dat het Wapen van Rhoon (ook zo’n prachtig pand) wel open zou zijn voor koffie, maar ook die is nog gesloten. Het is dan ook half oktober en buiten het seizoen. Volgende keer gaat het thermoskannetje mee.

Het Wapen van Rhoon

Zonder koffie op weg naar het begin van etappe 4 van het Grote Rivierenpad (LAW6). Dat is maar een paar autominuten verwijderd van Kasteel van Rhoon. Er is een prima parkeerplaats en off we go.
Vanaf ongeveer het eerste moment zijn we ‘begeistert’. Dit kennen we helemaal niet. Deze grienden met hun sfeervolle knotwilgenpaadjes, het natte land, de bruggetjes en de sfeervolle doorkijkjes zijn voor ons een totaal nieuwe ervaring. De mist hangt nog half tussen de bomen en geeft een heel speciale sfeer.

We leren dat de grienden gebruikt worden om wilgentakken te produceren. Knotwilgen staat op verhoogde bedden rijen lang keurig in slagorde. Tenminste hier in de Rhoonse Grienden waar de knotwilgen goed onderhouden worden en één keer in de drie jaar geoogst.

Bij het Natuurreservaat Klein Profijt is dat anders. Daar is een woeste wilgenjungle ontstaan omdat men daar de natuur de natuur laat. Het zou helemaal tof zijn als we de bevers of het ijsvogeltje zouden spotten. Die leven hier namelijk.

We verbazen ons over de geweldige vormen die de knotwilgen hebben aangenomen. Sommigen doen ons erg denken aan de ‘Whomping Willow’ van Harry Potter. De wilgen hier zijn bijna allemaal hol en er groeit van alles in en aan. Zo fotogeniek.

We lopen aan de rand van een golfbaan.

Uiteindelijk krijgen we de Oude Maas te zien. Grote vrachtschepen komen ons voorbij varen. Het huisje Veerhuis doet ons verzuchten: “Je zal hier maar wonen.” De grienden in je achtertuin en uitzicht vanaf je serre op de Oude Maas.

De route loopt door het groene lint langs de Oude Maas. Het valt ons op hoe afwisselend het is. Zo loop je langs een golfbaan, door een stukje bos, dan weer langs de oevers van de rivier. Het wordt helemaal apart als we in de verte een grote bult zien waar een spiraalvormig wandelpad omhoog loopt. Bovenop de bult staat een grote schotel waarop lucht en wolken te zien zijn. Huh, hoe zit dat? We besluiten naar boven te lopen. Niet langs het spiraal maar recht naar boven.

Daar aangekomen zien we dat er een grote spiegel staat die de lucht en de wolken reflecteert. En wat een super mooi uitzicht hebben we vanaf deze hoogte. We spelen met onze camera’s, maken filmpjes en vervolgen onze wandeling.

De zin in koffie en inmiddels ook stevige trek slaat toe. Op 11,4 km vanaf de start staat een horecagelegenheid in onze beschrijving. Daar verlangen we nu wel erg naar. Het laatste stukje daar naar toe is op zich minder mooi, maar ook wel weer interessant. We lopen naar een snelweg die onder de grond verdwijnt in de Heinenoordtunnel, die in de Hoeksche Waard uitkomt. Daar gaan we omheen en dan wandelen we nog een stuk door een parkachtige omgeving om uiteindelijk bij een pannekoekhuis uit te komen. Die is open. En hoe! Het is er lekker druk. Gelukkig hebben ze niet alleen pannenkoeken.

Gegeten, gedronken en uitgerust beginnen we aan onze terugtocht. Volgens plan maken we er een soort van rondwandeling van. We proberen een beetje andere paadjes te vinden, hoewel het helemaal niet erg is om dezelfde route terug te lopen. Je bekijkt het dan letterlijk ook van de andere kant en ziet toch steeds weer nieuwe dingen.

Ondertussen hebben we op Wikipedia gelezen dat de spiegel Sky, Moon, Mirror, Environment heet. Dat klinkt in ieder geval lekker Rotterdams. We lezen ook dat de spiegel de bijzonderheid heeft dat als je op een bepaalde afstand staat, het beeld omdraait. Dat hebben we niet gezien. Dus hup, voor de tweede keer beklimmen we de bult, om erachter te komen dat het ons niet lukt om het beeld om te draaien. Hoe zit dat?

Inmiddels is de zon gaan schijnen en zien de Grienden er weer heel anders uit. Ook is al het water weg. Toch een wonderlijk fenomeen, dat eb en vloed gebeuren. Zeker voor ons meisjes uit de polder.

Al het water is verdwenen.

Terug op de parkeerplaats. Heerlijk gewandeld. Sally raakt er niet over uitgepraat. “Zo afwisselend. Zo bijzonder.”

We gaan terug naar het wapen van Rhoon en nemen aan de eetcafé kant een maaltijd. Lekker zitten in een sfeervolle ambiance. Zo hoort een café eruit te zien. Dan weer naar huis. Een super leuk dagje.

Wandelgids 6 LAW Grote Rivierenpad – In het Voetspoor van Jac. P. Thijse | Wandelnet

Wandelgids

€ 19,90