Spannend, spannend, spannend dit bijzondere Wandelvrouw-tripje

De post brengt me nieuwe avonturen

Ik ga iets superspannends doen. Zo’n ding waarvan ik nu al weet dat heel veel mensen me gaan zeggen: “Zou je dat nu wel doen?” En eerlijk gezegd, nu het dichterbij komt, vraag ik me dat zelf ook wel beetje af. Het leek zo’n tof idee toen ik het bedacht in de zomer. Wat het is? Ik ga 3 dagen wandelen over de Eifelsteig……….en een soort van wildkamperen …..….in de herfst…..….in mijn eentje.

Kijk, wandelen over de Eifelsteig, één van de mooiste toptrails van Duitsland, is natuurlijk helemaal top. Ik hoor niets dan lovende commentaren over deze wandelroute en ik zie er echt naar uit om er nu zelf te gaan lopen. De totale Eifelsteig is 313 km lang en verdeeld in 15 dag-etappes. Ik heb drie – volgens mij supermooie – etappes gepland van 16, 20 en 27 km. Best ambitieus. De eerste dag moet ik ook nog van mijn woonplaats naar het beginpunt rijden wat ruim 4 uur reistijd kost. Dat wordt vroeg opstaan, want 16 kilometer in de Eifel loop je niet in een paar uurtjes. Verdwalen is geen optie, want ik mag niet te laat bij mijn overnachtingsplek aankomen, want dan is het donker. Ook het wandelen met volle bepakking is een uitdaging met de hoogteverschillen.

Overnachten ga ik doen in mijn eigen tentje. Toen ik hoorde dat er langs de route bivakplekken zijn, leek me dat geweldig. Een bivakplek is een plek in de vrije natuur waar je legaal je tentje kunt neerzetten. Wildkamperen dus. Jij, je rugzak met spullen, geen voorzieningen, totale vrijheid en een echte natuurbelevenis. In Nederland heet het paalkamperen omdat je je tentje binnen een straal van 10 meter van een paal moet neerzetten. De plekken zijn gratis, je mag er maximaal 72 uur staan en er is plaats voor 3 tenten. In Duitsland, in de Eifel, is het allemaal wat anders geregeld. Om te beginnen heet het ‘Naturlagerplätze’. Ze zijn er nog maar kortgeleden mee begonnen, dus er zijn er nog niet zo veel. De kampeerlocaties zijn er geheim. Via een site kun je je gewenste datum opgeven en als je betaalt krijg je de coördinaten en een routebeschrijving om er te komen. Er is ook geen paal. Op de plek is een vlonder waar je de tent op moet zetten. Spannend, want hoe maak je dan je haringen vast? We gaan het zien.

(naschrift: inmiddels zijn er 22 Naturlagerplätze. Het is een groot succes. Kijk op de website voor meer informatie.)

Leuk bedacht in de zomer, maar kamperen in de herfst is natuurlijk ‘different cook’. Om te beginnen is het vroeg donker. Ik moet op tijd op de geheime locatie zijn. Verdwalen is dus uit den boze. (Ik moet toch eens werk gaan maken van een GPS.) Afgelopen week heeft het behoorlijk geregend en was het ’s nachts ook al best koud. Ik heb een goeie slaapzak die tot -20 kan. Alleen, die is best zwaar om te tillen. Ik moet nog even goed nadenken of die wel mee moet. Het goede nieuws is trouwens dat de weersverwachting er heel goed uit ziet. Zon, overdag 19 graden, ‘s nachts 8 graden. De herfst is (als het niet regent) mijn favoriete jaargetijde. Ik verheug me nu al op alle mooie kleuren in de Eifel.

Tja, in mijn eentje. Ik kreeg niemand mee voor deze onderneming. Vind ik trouwens ook helemaal niet erg. Heerlijk vind ik het om alleen te lopen en even helemaal te resetten. Het is een druk jaar geweest en het is fijn om alles even op een rijtje te zetten. Of eigenlijk, om even helemaal niets te doen behalve lopen, eten, slapen en genieten van de natuur.
Maar of ik daar nog zo over denk als ik alleen in mijn tentje lig en allemaal geluiden hoor…….

Wil je weten hoe het heeft uitgepakt? Dat kun je lezen in het blog: De Eifelsteig van Einruhr naar Vogelsang: Een geweldige etappe 4 en slapen in een tentje  en het vervolg in: De Eifelsteig van Vogelsang naar Steinfeld: genieten en ‘wildkamperen in mijn eentje’.