Ponta de São Lourenco maanlandschap wandeling Madeira

De wandeling start op de parkeerplaats bij Baía d ‘Abra. Het eerste stuk gaat over houten boardwalks. Dat loopt lekker makkelijk. Het weer is uitstekend. Niet te warm en er is ook weinig wind. Het kan met deze wandeling verschillende kanten op. In de zomer kan het bloedheet zijn en is zonbescherming en voldoende water absoluut noodzakelijk. Maar het kan ook venijnig waaien op deze landtong. Dan is een winddichte jas met iets warms eronder fijn om aan te hebben.

Vanaf het eerste moment zijn de uitzichten geweldig. Wat een bizar landschap! Hoe verder je komt hoe rotsachtiger het pad wordt. We komen meerdere trappen tegen en moeten wat klimmetjes overwinnen. De uitzichten over het water zijn spectaculair. Steile kliffen en bijzondere kleuren in het vulkanisch gesteente. Vooral bij de kliffen zie verschillende lagen met verschillende kleuren.
Gonçalo vertelt dat er rond deze kust en bij het verlaten eiland dat we in de verte zien, een zeldzaam soort zeehond leeft; de Monninksrob. Ze zwemmen hier vaak voor de kust. Jammer dat we ze vandaag niet zien.

Op het eerste gezicht is er qua flora en fauna weinig te beleven op dit stuk van Madeira. De schrale noorder wind zorg er voor dat er geen bomen of struiken groeien. Maar dichter bij de grond zie ik wel prachtige vetplanten. Natuurlijk weten ook insecten, kevers en torren hier te overleven. We komen een hagedis tegen. Die heeft geen moeite om hier zijn kostje bij elkaar te scharrelen. Ze laten zich voeren door de toeristen.

Wandelvakantie Madeira

Madeira is een heerlijke wandelbestemming voor het hele jaar. Met deze wandelreis verken je in 8 dagen het oosten, midden en zuiden van het eiland vanuit Funchal. Veel van de wandelroutes lopen langs levada’s, verkoelende vlakke waterlopen. Een relaxte manier om het eiland te verkennen. Combineert je deze tocht met de trektocht Madeira, dan zie je in 15 dagen bijna het hele eiland.

Wandelvakantie Madeira standplaats Funchal – Van Eigen-Wijze Reizen.

Bijna aan het einde van het wandelpad ligt Casa do Sardinha. Daar kunnen we iets te eten en te drinken krijgen. Maar dat stellen we nog even uit. Het pad loopt namelijk door tot het uiterste puntje. We passeren een bord met verboden toegang en wandelen anderen achterna omhoog. Dit is Pico do Furado (187 meter). Het is even een klimmetje over grote brede traptreden, die niet heel gemakkelijk begaanbaar zijn. Boven gekomen hebben we prachtig uitzicht. Het blijkt niet het uiterste puntje te zijn, maar wel de uiterste plek tot waar je kan komen. Verderop zien we een vuurtoren. Dat is echt lands end.

Bij het restaurant Casa do Sardinha is voldoende plek om buiten te zitten. We zien een vader en dochter die enorme rugzakken dragen. Zij vertellen dat ze iets verderop hebben gekampeerd. Daar is een speciale plek voor gemaakt. Dat lijkt me een toffe ervaring. Nu lopen ze terug. Ik weet niet wat ze allemaal in die rugzakken hebben gepropt, maar ze bezwijken er bijna onder. We komen ze later nog tegen als ze puffend en steunend  over de trappen terug lopen.
De terugtocht gaat over hetzelfde pad, duurt ongeveer ruim een uur en komt weer uit op de parkeerplaats.