Een wandeling van 8 kilometer maken en niet langer dan 8 minuten aaneengesloten doorlopen. Ik zag het op mijn app en geloofde het meteen. We hadden namelijk een wandeling gemaakt van Teplice naar Adršpach door een werkelijk magisch rotslandschap met watervallen, uitzichten, meertjes en doorkijkjes tussen onwaarschijnlijke rotsformaties. Dan kun je niet blijven lopen, dan ga je stil staan om het in je op te nemen en probeer je het mee naar huis te nemen door foto’s te maken. 8 Minuten achter elkaar doorlopen, dat is eigenlijk nog best lang, dat was vast het laatste stukje toen we uit het natuurpark kwamen en naar het restaurant liepen…
Adršpach/Teplice skaly
Steeds maar stil willen staan om te kijken, zo mooi was het. Door de regio Hradec Králové, in het noorden van Tsjechië ten oosten van het Reuzengebergte, loopt een strook met zandsteenrotsformaties. Op verschillende plekken zijn hier prachtige wandelingen uitgezet. Veruit het bekendste is het natuurgebied Adršpach/Teplice skaly. Vooral het rotsdorp Adršpach is een ware trekpleister geworden voor de Tsjechische en Poolse toerist. En het mag gezegd worden, het deel bij Adršpach maakte ook op mij de allermeeste indruk.
De rotsen van Teplice
We startten onze wandeling bij rotsstad Teplice. Het is rustig op de parkeerplaats. Geen mens te zien, behalve dan de parkeerwachter. Voor het onderhouden van het natuurpark kopen we een toegangskaartje van 70 kronen (ongeveer 3 euro). Ik kijk met verwondering naar de plaatjes die je op je wandelstok kunt bevestigen en die je daar kunt kopen. Wat grappig dat het nog steeds bestaat, want wie loopt er nog met een houten wandelstok?
Voor we het natuurpark in lopen lezen we eerst wat borden. Dat is hier uitstekend verzorgd. Er wordt van alles uitgelegd over het ontstaan van de rotsen en de flora en fauna die onderweg te zien is. We leren bijvoorbeeld dat in dit gebied lynxen voorkomen. Wauw! De bewegwijzering is ook prima in orde. Vanaf Teplice kunnen we een blauwe rondwandeling maken of de gele pijlen volgen die ons naar Adršpach leiden. We doen het laatste.
We starten onze wandeling over een soort bospad. Links en rechts liggen enorme rotsblokken alsof ze door een groter wezen daar zijn rondgestrooid. Bert, onze gids wijst ons op de vloer van rotsblokken waartussen openingen te zien zijn. Het blijkt niet een vloer, maar een plafond te zijn die onderaardse gangen en kamers bedekt. Het is mogelijk om hierin af te dalen onder leiding van een gids. Spannend, maar niet voor nu. Wij lopen richting Adršpach en verwonderen ons steeds meer over de rotsformaties die we tegenkomen.
Naarmate we verder komen wordt het landschap onwaarschijnlijker. Knalgele mossen groeien op de rotsen en de muren van rots worden steeds hoger en indrukwekkender. We lopen door een soort ravijn. De houten vlonders doen hun intrede in het landschap. Ze moeten ons behoeden voor natte voeten. Als het gaat regenen in dit gebied stroomt al het water van de rotsen zo het ravijn in, waar het waterniveau dan heel snel kan stijgen en het zelfs gevaarlijk kan worden. Het is nu gelukkig droog. Als snel zien we ook houten bruggen en houten trappen. Dit gebied is niet zomaar begaanbaar.
We leren van onze gids dat dit gebied tot de grote brand in 1728 redelijk ondoordringbaar en daardoor onbekend was. Er werd alleen door de lokale bevolking in geschuild in tijden van oorlog of door diegenen die iets op hun kerfstok hadden en op de loop waren voor het gezag. De grote brand legde eigenlijk het gebied en daarmee de schoonheid van rotsformaties bloot. Vanaf het begin van de negentiende eeuw werden er wandelpaden ten behoeve van toeristen aangelegd.
De rotsen van Adršpach
Naarmate we dichter bij Adršpach komen de rotsen dichter om ons heen komen, lijkt het alsof we door een labyrint lopen. We zien allerlei figuren in de rotsen, het is daarom niet vreemd dat vele rotsen een naam hebben gekregen. We zien bijvoorbeeld ‘the lovers’, het olifantenplein en de burgemeester en zijn vrouw. De muizenval is de naam van een spleet tussen de rotsen van slechts 50 cm breed waar je door kunt lopen.
Het is nu duidelijk te merken dat we in het bekendere en dus drukkere Adršpach terecht zijn gekomen. Hier worden busladingen toeristen losgelaten. Samen met ons kleine groepje vergapen zij zich ook aan de kleine en grote waterval, het monumentje voor Goethe die zich hier misschien wel heeft laten inspireren voor de plek waar het tweede deel de Faust zich afspeelt, en staan even stil bij het kapelletje voor de omgekomen bergbeklimmers. Toeristen staan in de rij om een foto te maken voor de zandstenen torens die lijken op kussende geliefden. In dit deel bij Adršpach ligt een hooggelegen meer waar je een boottocht over kunt maken. Wij hebben het niet gedaan maar het zal ongetwijfeld een hele belevenis zijn.
Een paradijs voor klimmers
Op aangegeven plekken is het toegestaan om de rotsen te beklimmen. In totaal zijn er zo’n 1800 rotsen die beklommen mogen worden. Dat maakt het een geliefd klimgebied. Leuk om naar te kijken en te beseffen hoe hoog deze rotsen eigenlijk zijn.
Het meer van de verliefden
Voor we het natuurpark verlaten lopen we nog even naar het meer van de verliefden en weer zijn we onder de indruk van de schoonheid. Het houdt niet op.
Hoe kom je weer terug?
Toch zijn we aan het einde gekomen van deze wandelbeleving. We gaan iets eten in een nabijgelegen restaurant en worden daarna opgehaald. Wil jij deze wandeling ook maken maar moet je terug naar je auto in Teplice dan heb je 2 mogelijkheden: je wandelt langs de rand van het natuurreservaat terug naar Teplice of je neemt de trein. Die rijdt ongeveer ieder uur. Het stationnetje vind je bij de ingang.
Ik was in Tsjechië op uitnodiging van Czech Tourism Benelux, Broumovsko Touristic Website en Camping Aktief in Vernérovice.
Camping Aktief is de ideale uitvalsbasis voor wandelen en fietsen direct vanaf de camping naar Adrspach en Polen. Het Nederlandse echtpaar Bert en Mien beheren de camping met kampeerplekken en vakantiehuizen en zij verzorgen een cultureel excursieprogramma met veel wandelplezier. Bert was onze gids tijdens deze geweldige wandeling van Teplice naar Adrspach.
Prachtig zeg! Ik ben gek op rotsen, vooral op de rode rotsen in Utah, maar deze mogen er ook zijn!!
Zeer mooie streek en prachtige natuur
Wonderschoon!
Ja toch! Ik verwacht dat ‘Wie is de Mol’ ook nog in dit landschap opdrachten zullen laten zien. Het is er bijzonder genoeg voor.