Om ’t Eiland; twee dagen gezellig wandelen op Texel

Een fotoblog & Wandelverslag

4/5 juni 2016

Als opwarmertje voor de strand6daagse en natuurlijk ook als training voor de Nijmeegse Vierdaagse had ik tickets voor de wandeltocht ‘Om ’t Eiland’ geregeld. Slechts 500 deelnemers mogen meedoen aan dit evenement en het was dit jaar stijf uitverkocht. Ik was dus vooraf al hartstikke blij dat Anja en ik mee konden. Het bleek een gouden greep te zijn. Wat een superleuke en vooral gezellige tocht. Volgend jaar weer.

♦♦♦

Om ‘t Eiland

Om ’t Eiland is een tweedaagse wandeltocht over het Waddeneiland Texel. Vroeger heette het ‘Rondje Texel’ en werd de 60 kilometer lange tocht in 1 dag afgelegd. Sinds een aantal jaar heeft de organisatie ervoor gekozen om de tocht in tweeën te knippen. Bij het startbewijs hoort een ticket voor de boot, een wandelkaart, bagagevervoer vanaf de boot naar Camping De Krim en daar een campingplek, thee, avondeten, ontbijt en een lunchpakket. Vervolgens is er bagagevervoer terug naar de boot en krijg je een leuk aandenken aan de tocht. Totale kosten: slechts 42,50 p.p. Eigenlijk moet ik dit allemaal niet noteren, want straks is er volgend jaar geen plek meer voor ons.

 

Zaterdagochtend

Al vroeg zat ik zaterdagochtend in de auto om Anja op te halen. Het parkeren ging makkelijk in Den Helder en de boot van half 9 haalden we gemakkelijk. Het weer werkte al mee, het zonnetje scheen, het was warm en zelfs op de boot was een T-shirt genoeg. Dus flink insmeren en onze jassen en vesten konden meteen bij de campingbagage. Die hoefden we echt niet mee te sjouwen.

 

Ontvangst op Texel

Op Texel stonden mensen van organisatie klaar. We kregen een wandelkaart, een vlaggetje voor aan de rugtas en nadat we de bagage bij de vrachtwagen hadden afgeleverd gingen we op pad. We deden zoals we altijd doen; de routebeschrijving gaat in de tas en we lopen achter de wandelaars aan die eruit zien alsof ze weten waarnaar ze op weg zijn. Door de vlaggetjes konden we ook goed zien wie er aan deze wandeltocht meededen en wie we moesten volgen. Lekker makkelijk.

 

Eerste pauze

Onze eerste pauze hielden we al vrij snel. Er stond een picknicktafel langs de kant van de weg die er heel uitnodigend uit zag. Even een broodje en een Capri Sun en weer verder.

 

Oude schild

Als snel kwamen we in Oude Schild aan. Daar zag het er zo prachtig uit dat we niet lang hoefden na te denken en meteen aanschoven op een terras. Een kopje koffie ging er wel in. Heerlijk dat bij deze wandeltocht geen tijdslimiet gehanteerd wordt, dat maakt het heerlijk relaxed.

 

Oosterend

In Oosterend, waar we ook nog even een terras aandeden, raakten we de weg kwijt. Geen wandelaar te zien dus we vroegen het aan een jonge Tesselaar. Heel bereidwillig, maar vooral heel omstandig legde hij uit hoe we moesten lopen. Ik haakte af om het te begrijpen toen hij zei: “En bij de t-splitsing rechtdoor.” We hebben er later nog verschrikkelijk om gelachen.

 

Over de dijk

De route was de eerste dag over het algemeen simpel. We liepen aan de oostkant via Oude Schild en Oosterend naar boven, naar De Cocksdorp, waar camping De Krim ligt. Een groot deel van de route gaat over de dijk. Daar heb aan de ene kant schapen en aan de andere kant uitzicht over de Waddenzee. Kilometers lang. Het was gelukkig prachtig warm weer met een fris windje, dus dat was goed te doen. Maar ik denk dat als het slecht en regenachtig weer zou zijn met een flinke wind tegen, dat die dijk wel eens erg lang zou kunnen aanvoelen.

 

Rugpijn

Dat soort negatieve gedachtes kreeg ik omdat de route voor de eerste dag (32 km) voor mij veel te lang was. Ik had met het optillen van de bagage bij de boot een rare beweging gemaakt en ik voelde toen al dat er iets gebeurde bij mijn staartbeentje. Naarmate de dag vorderde werd mijn rug steeds pijnlijker. De laatste 10 kilometer kon ik niet meer rechtop lopen en was het echt afzien. Ik hoopte dat de sportmasseur op de camping een goede fysiotherapeut zou blijken die mijn rug weer kon opknappen.

 

De Camping

Op de camping aangekomen ging ik in 1 beweging door naar de massagetent. Daar maakte ik kennis met een hele doortastende dame, die mij onder de hete douche stuurde en me daarna eens flink onderhanden nam. Weer helemaal recht stapte ik van de massagetafel af. Door de gekke houding waarin ik had gelopen had ik overal spierpijn, maar de oorzaak was weggenomen. Top!

Op de camping was het hele rode gedeelte gereserveerd voor de Om ’t Eiland lopers. Het stond er vol met tentjes en het was geweldig om te zien hoe er hier en daar pop-up tentjes werden uitgeschut. Wat is dat makkelijk. Ik testte vandaag voor de eerste maal mijn lichtgewicht tentje. Het opzetten was zo gepiept. Gelukkig maar, want lekker bewegen kon ik niet meer.

 

Ontspanning

Tijd voor ontspanning. De wijn kwam uit de tas en de maaltijd werd opgehaald. Een bord met andijviestamppot, kaantjes en worst. Het was heerlijk!

Volop gezelligheid op de camping. Daar ook een leuk café met een geweldig terras. Leuke mensen ontmoet. Voor sommigen onder ons was het misschien wel wat té gezellig. Zo eentje kregen we midden in de nacht bovenop onze tent. Dat was best schrikken.

 

Zondag

De nachtrust had mijn rug goed gedaan. Gelukkig voor mij was de ‘tentenpletter’ bovenop Anja gevallen. Hij was alleen bij het opstaan bovenop mijn been gaan staan, wat een flinke blauwe plek had opgeleverd. We ruimden de tent op, die wonder boven wonder helemaal heel was gebleven. We ontbeten en gingen op weg. Gek, maar het leek zondag wel veel drukker dan zaterdag. Waarschijnlijk omdat we toch allemaal rond dezelfde tijd vertrokken.

Vandaag was de route ingewikkelder. De kaart moest toch een paar keer uit de tas komen.

 

Wat was het mooi!

 

We liepen door het duin en sluftergebied.

 

Het uitzichtpunt bij de Slufter

 

Strandpaviljoen

Natuurlijk was het strandpaviljoen voor ons de plek om uitgebreid koffie te drinken. Toch nog maar een keer met zonnebrand smeren en daarna het strand op. Met het windje in de rug was dat genieten.

 

Lunchen

Met mijn gat in het zand, uit het windje, graven in het meegekregen lunchpakket.

 

Finish

Bij het Theaterrestaurant in Den Hoorn eindigde de tocht en kregen we een aandenken. Het was daar gezellig en vele wandelaars gingen al aan de borrel. Wij deden het voorzichtig aan. Na een frisje stonden we weer op om verder te lopen. We moesten naar verluid nog zeker 4 km naar de boot. Dat werd onze plek om uitgebreid op het terras te zitten.

 

Terug naar huis

We hoefden alleen nog maar even onze tas te vinden en op de boot te stappen.

Het was een heerlijk weekend.

 

♦♦♦