Trekvogelpad etappe 13: van Amerongen naar Rhenen

Vandaag beginnen we de etappe met kasteel Amerongen en een prachtig ooievaarsnest waar twee ooievaars trots in staan. Een mooi begin van de dag. En het blijft mooi vandaag, de etappe van Amerongen naar Rhenen is zeer de moeite waard. Wat een verschil met gisteren!

Ik ben nog steeds op stap met Antonette. Dit is onze laatste dag van een 3-daagse over het Trekvogelpad. Onze start vandaag is op het pontje tussen Eck en Wiel en Amerongen. We sliepen vannacht aan de verkeerde kant van de Nederrijn, dus moeten weer terug naar Amerongen. De weg richting kasteel Amerongen doet ons erg aan gisteren denken: de omgeving is mooi, maar die auto’s……bah.

We starten de dag met een selfie.

Kasteel Amerongen

Vlak voor kasteel Amerongen gaan we van de weg af en lopen over een dijk achter het kasteel langs. Bij een uitkijktoren iets verderop kunnen we het niet laten om omhoog te klimmen. We hebben een mooi uitzicht over de uiterwaarden van de Amerongse Bovenpolder en de Nederrijn.

Amerongse Bos

Het eerste stuk lopen we op de grens van uiterwaarden en bossen, tot we het Amerongse Bos in gaan. Het bos ligt aan de rand van de Utrechtse Heuvelrug. Er is veel vals plat. Ik ben ook benieuwd straks, hoeveel hoogtemeters we toch bij elkaar gesprokkeld hebben.

Het hoogteverschil maakt dat we op sommige plekken een fenomenaal uitzicht hebben. We pakken de Elsterberg van 62,5 m mee. Tot Rhenen blijven we voornamelijk over bospaden lopen.  Echt supermooi! Dit is echt een hele fijne etappe.

Brede bospaden

We missen ergens een afslag en komen er pas achter als we al een tijdje geen rood-witte markeringen meer zien. Ik kijk op mijn app en zie dat de schade meevalt. We zoeken wat sluipdoorpaadjes om weer op de juiste route te komen. We komen dan wel over verschillende leuke smalle bospaadjes en realiseren ons ineens dat het Trekvogelpad alleen de grote doorgaande paden neemt. Dat loopt wel lekker door, maar is ergens ook wel jammer.

We navigeren weer terug naar het Trekvogelpad.

Dit zijn de leuke paadjes die we dan tegenkomen.

Rhenen

We wandelen vandaag tot Rhenen en van daar nemen we de trein terug naar huis. Rhenen is niet echt een beauty. In het centrum pakken Antonette en ik nog een terras voor een verlate lunch. De lunch is heerlijk en het afscheid is zoet.

Omdat ik een tik heb dat ik toch het hele pad wil lopen, nemen we niet de kortste route naar het station maar maken we een omweg via de originele route langs het water. Dat voegde eerlijk gezegd niets toe.

Etappe 13 was prachtig, ondanks het laatste stukje door Rhenen. (hier maak ik vast geen vrienden mee)