ViaBerna etappe 12: De Rengglipass en kalkoenen

Aeschi bei Speiz – Saxeten

• Afstand: 17 km
• Stijgen: 1.200 m | Dalen: 950 m
• Moeilijkheidsgraad: middel | Fitheidsniveau: moeilijk
• Wandeltijd: 6 uur, 10 minuten

De ViaBerna Etappe 12

Wat was dit een heerlijke wandeldag. Gek is dat, ik zag er best tegenop, de eerste dag in de bergen en dan al die hoogtemeters in de brandende zon. Maar zo zie je maar, het weer kan meevallen en verder werd ik gewoon gegrepen door de schoonheid van de omgeving. Het was prachtig.

Eerst maar even over het weer. In tegenstelling tot wat er voorspeld werd, bleef de temperatuur wat achter. Dat kwam omdat de hele dag een sluierbewolking de zon tegenhield. Dat scheelt behoorlijk. Het werd evengoed wel 25 graden hoor, maar dat die zon er niet is maakt veel uit voor de hittebeleving.

Deel 1

Etappe 12 van de Viaberna heeft eigenlijk 3 delen. Het eerste deel gaat wat op en neer en duurt ruim 2 uur. Ik start vanuit het hotel, loop het kleine dorpje door en volg de borden een weide in. Vanaf dan is het alleen maar mooi. Ik kom door kleine gehuchtjes, loop over landweggetjes, steek weides over en verbaas me over een veld vol kalkoenen. Ik dacht eerst dat ze bang voor me waren want ze stonden allemaal op toen ik aankwam. Maar ze waggelde allemaal mijn kant op en verdrongen zich voor het hek. Ik was een bezienswaardigheid. Ze begonnen elkaar plat te drukken tegen het hek en er kwam ruzie. Ze pikten elkaar voor het beste plekje. Ik ging er maar snel vandoor.

Deel 2

Het tweede deel van etappe 11 gaat alleen maar omhoog. Tweeëneenhalf uur lang. Ik keek daar vooraf niet echt naar uit, maar het was prachtig. Zo word je verrast door een waterval, en even later ben je op de hoogte waar die waterval begint. Het pad is goed te doen. Veel trappen die het losse steengruis vasthouden.

Het laatste stuk is grasland. Het pad kronkelt omhoog. Nu wordt het zwaar. Je ziet het eind al (denk je) maar dat is schijn. In de bergen komt na elke top een nieuwe top. Maar als ik uiteindelijk op de Rengglipass sta is de beloning groot. Ik heb prachtig uitzicht over een meer. Even opzoeken welk meer het is. Hé, het is het laatste stukje van het Meer van Thun.

Ik zie het einde, maar dat is wishful thinking. 

Dit is de Rengglipass, hier stopt het klimmen.

Deel 3

In het derde deel van de etappe gaat het alleen maar naar beneden. Dat duurt anderhalf uur. Ik heb hetzelfde tempo als een echtpaar. Terwijl ik uitgebreid aan het pauzeren ben, raken we met elkaar in gesprek. Hij vertelt me dat ik dat ik slim ben om hier te gaan zitten, omdat het anders beneden in Saxeten een lange wachttijd wordt voor de bus komt. Er gaat er namelijk de hele middag maar eentje, om tien voor vijf. Dat maakt dat ik alle tijd neem voor de afdaling, die prachtig is. Het is overigens geen hele lastige afdaling. Goed te doen.

In Saxeten, wat een klein gehucht is, is 1 bushalte waar zelfs een gebouw bij is waar je in kunt wachten. Dat lijkt me ook wel fijn als je hier in de winter of in de regen op die ene bus moet wachten. Samen met mij staan er nog een aantal wandelkoppels te wachten. Er komt een klein busje aanrijden. We passen er net allemaal in. Ik begrijp dat er geen grote bus komt, het steile pad waar we vanaf rijden is veel te smal voor een grote bus. Het is een belevenis.

Ik stap uit bij de halte Hotel Heimat. Dat is gemakkelijk zo. Bij de voordeur van het hotel staat een groot bord met de mededeling dat ze vandaag rustdag hebben. Lekker dan. Ik ga bellen met het nummer dat op het bord staat. Al snel komt er iemand om me in te checken. Hij vraagt of ik vanavond nog naar Interlaken ga. Daar heb ik helemaal niet over nagedacht. Nee, ik denk dat ik een avondje thuis blijf.

Ik slaap vannacht in Hotel Heimat in Wilderswil

Hotel Heimat is een traditioneel hotel, behorende bij een café en een restaurant. Beiden zijn op zondag gesloten, dus ik kan je er niets over vertellen. De kamer is prima. Eikenhouten meubilair en uitnodigende frisse dekbedden. Ik mis een bureautje, maar wie wil dat eigenlijk nog meer?

Bekijk Hotel Heimat

Liever blijf je natuurlijk op de route. In Saxeten is wel een hotel: Hotel Alpenrose. Maar deze was en is niet beschikbaar. 

Tijdens mijn wandelreis over de ViaBerna probeer ik elke dag een blog te schrijven. Dit is het twaalfde blog. Nog acht te gaan. Super leuk als je mee blijft lezen.

Komt de ViaBerna je nog onbekend voor? Lees dan het artikel: Ken je de ViaBerna, die wandelroute dwars door het kanton Bern in Zwitserland, die ik ga doen?

⇒ 20 dagen lang loop ik de ViaBerna. Dit is mede mogelijk gemaakt door Madeinbern.com en MySwitserland.com.