ViaBerna Etappe 8: Tropische kleuren en tropische temperaturen

Frauenkappelen – Bern

• Afstand: 15 km
• Stijgen: 200 m | Dalen: 280 m
• Moeilijkheidsgraad: makkelijk | Fitheidsniveau: makkelijk
• Wandeltijd: 3 uur, 40 minuten

De ViaBerna Etappe 8

Zat ik daar vanochtend, helemaal in mijn eentje aan het ontbijt. Het brood lag klaar op de tafel, die keurig gedekt was. Ik haalde het beleg uit het koelvak achter de bar en maakte een kopje koffie voor mijzelf met het koffieapparaat dat al op stand-by stond. Om mij heen stonden de stoelen nog hoog op de tafels.

Ik vind het over het algemeen heerlijk om alleen op reis te zijn, maar de afgelopen 24 uur had ik amper mensen gesproken. De ViaBerna wandelen is niet zoals bijvoorbeeld een camino, waar je steeds andere wandelaars tegenkomt die in zijn voor een praatje. De Zwitsers zijn hele lieve mensen, aardig en attent, maar blijven op afstand.

Ik maakte van het brood een lunchpakket, dronk koffie en haalde mijn koffer van boven. Ik had bedacht dat ik die, bij gebrek aan een receptie, of überhaupt mensen om hem bij achter te laten, gewoon maar buiten bij de ingang van het Gasthaus zou neerzetten. Daar waar ik hem gister ook gevonden had. Wat ik met de sleutel moest doen om het pand af te sluiten wist ik zo snel even niet. Ik kon geen brievenbus vinden. Ik liet de boel maar open en legde de sleutel naast mijn ontbijtbord. Daar zouden ze hem wel vinden. Snel naar de bus, en terug naar de route.

Frauenkappelen

Weer in Frauenkappelen volgde ik, zoals ik de afgelopen dagen deed, de gele bordjes. Ik bedacht dat ik het leuke van de ViaBerna vind, dat je steeds voor verrassingen komt te staan. Zo wandel ik over een landweg, ga over het erf van een boerderij met koeien op stal en schapen in de tuin, om vervolgens door een hek te gaan, om daar in een bos wel honderd traptreden naar beneden te lopen om bij het Wohlen meer uit te komen.

Wohleibrügg

Ik wandel een stuk door het bos en steek bij Wohleibrügg de brug over. Het valt me op dat, hoewel het nog niet eens half 10 is, er al breed gerecreëerd wordt. Ik wandel tussen de zonnende mensen door, supps worden opgeblazen, kinderen worden ingesmeerd. Het belooft een hele hete dag te worden. Omdat ik vandaag maar 15 km hoef te lopen op een nagenoeg vlak pad, besluit ik het rustig aan te doen en lekker veel pauzes te houden. Het zit heerlijk op een bankje, in de schaduw, aan het water.

Langs de Aare

De hele ochtend wandel ik langs het water en ik word steeds jaloerser op de mensen die zich door de snel stromende Aare laten meevoeren. Het is jammer dat ik stroomopwaarts loop, anders had ik me de hele route kunnen laten meevoeren. Spulletjes in een drybag en gaan.

Een leuke fantasie, maar in werkelijkheid heb ik het verschrikkelijk warm en loop ik ook nog eens verkeerd. De Aare volgen is gemakkelijker gezegd dan gedaan, vooral als die zich splitst en je dat niet ziet omdat er een waterkrachtcentrale voor ligt. Dat waren dus wat extra kilometers.

Maar wat is het mooi! Het blauw en groen van het water doet net zo tropisch aan als de temperatuur. De bruggen waar ik onderdoor kom zijn fenomenaal. Ik zie prachtige traditionele huizen, maar ook geweldige moderne architectuur. Ik kijk mijn ogen uit. Dit is weer zo anders als de voorgaande etappes.

Bern

Uiteindelijk kom ik bij Bern uit. Ik ga van het pad langs de rivier af en navigeer naar mijn hotel dat vlak bij het grote treinstation ligt. Midden in het centrum. Super! Wat heb ik een zin om Bern te gaan verkennen. Maar eerst douchen en iets fris aantrekken.

Bij het hotel blijkt dat mijn koffer nog niet is aangekomen. Balen. Hier sta ik dan, zwetend en wel. En moet ik mij zorgen maken? Ik heb hem zomaar buiten neer gezet. Ik ga naar mijn hotelkamer en overweeg mijn opties. Het is nog best wel vroeg om al in paniek te raken en te gaan bellen. Ik fris me daarom zo goed en kwaad als het gaat op en ga de stad in. Wat is het hier leuk!

Ik raak in gesprek met een ontzettende gezellige man die jaren in Madegaskar heeft gewoond en nu spulletjes daarvandaan verkoopt. Ik stond bij zijn kraam te kijken naar een nieuwe zonnehoed. We raken aan de praat. Daar had ik echt even behoefte aan. Tja, en dan moet je uiteindelijk die hoed wel kopen toch.

Koffer

Om kwart over vier ben ik terug bij het hotel. Mijn koffer staat daar gewoon te shinen achter bij de receptie. Niks aan de hand dus. Ik ga snel onder de douche, was mijn wandelkleren, hang alles te drogen, tik dit stukje, zoek de foto’s alvast uit en ga daarna de stad in om uit eten te gaan. Ik heb al heel wat leuke terrassen gezien.

Het blog zet ik dan later wel op de website.

Ik slaap vannacht in het City Hotel am Bahnhof in Bern

Zoals de naam al zegt, ligt het hotel vlak bij het station en dus aan de rand van het oude centrum. Alles is op loopafstand. Een perfecte ligging. Ik heb een nette, zeer functionele eenpersoonskamer op de bovenste verdieping. Het is niet groot, maar voldoet uitstekend. Er staat een bed, een luie stoel, een fijn bureautje en het is lekker koel binnen. Genoeg plaats voor mijn koffer, een fijne badkamer met douche en een apart toilet. De eetzaal is op de eerste verdieping en zag er heel goed uit. Hoe het ontbijt is, kan ik je morgen pas vertellen.

Bekijk City Hotel am Bahnhof

Bern heeft naturlijk vele hotels: bekijk het overzicht op Booking.com

Tijdens mijn wandelreis over de ViaBerna probeer ik elke dag een blog te schrijven. Dit is het achtste blog, in wat een reeks van 20 moet gaan worden. Super leuk als je mee blijft lezen.

Komt de ViaBerna je nog onbekend voor? Lees dan het artikel: Ken je de ViaBerna, die wandelroute dwars door het kanton Bern in Zwitserland, die ik ga doen?

⇒ 20 dagen lang loop ik de ViaBerna. Dit is mede mogelijk gemaakt door Madeinbern.com en MySwitserland.com.