ViaBerna Etappe 1
Biel/Bellelay – Tramelan
- Afstand 12 km
- Klimmen: 340 m| Dalen: 390 m
- Moeilijkheidsgraad: Gemakkelijk | Fitheidsniveau: gemakkelijk
- Wandeltijd: 3 uur
De hele dag doen over 3 uurtjes wandelen
Wat een eerste dag! Hoe ik toch van een simpel dagje wandelen (de route was maar 3 uurtjes) een onverwachte uitdaging kan maken. De moeilijkheid van vandaag zat hem er in, om aan het begin van de ViaBerna te komen. De route start in Bellelay en mijn hotel stond in Biel/Bielle. Hemelsbreed scheelt dat misschien maar 20 km. De reisbeschrijving zegt heel simpel ‘Pak de bus naar Bellelay’, maar zo gemakkelijk was dat nog niet. Ik kwam er pas ‘s middags om 2 uur aan.
De avond tevoren had ik echt goed uitgezocht hoe het zat met het vervoer naar Bellelay. Via de app van Switzerland Mobility, die ik nu toch ondertussen door en door ken, kwam ik op iets raars: ik kon om zeven uur vertrekken en met bus-trein-bus na een uur in Bellelay zijn. De volgende mogelijkheid was om 10 uur, maar dan zou ik 2 uur over de reis doen (1 uur overstaptijd) en om 12 uur aankomen. Of om 11 uur vertrekken en dan zou ik ook om 12 uur met de wandeling kunnen beginnen. Wat raar allemaal. Keek ik wel goed? Ik probeerde het met andere apps, met google Maps en ik kwam steeds op hetzelfde uit.
Ik checkte het nog een keertje samen met de hotelmanager. Grappig hoe dat gaat. Hij zou me wel even laten zien hoe ik dat écht zou moeten opzoeken, want dit was echt onzin, om daarna met steeds verwoedere pogingen op hetzelfde resultaat uit te komen. De bus naar Bellelay reed maar een paar keer per dag.
Late start
Als je me een beetje kent, weet je dat ik niet voor de 7 uur-vertrekken-optie koos. Nee, het werd rustig aan en om 11 uur vertrekken. Ik vertrok om 10 uur uit het hotel en in plaats van met de bus, wandelde ik naar het station in Biel/Bielle. Ik nam de trein. Halverwege, in Soncebos-Sombeval, werd er omgeroepen dat het voorste treinstel richting Malleray-Bévilard ging. Daar moest ik naar toe, dus dat kwam goed uit, want ik zat in het voorste treinstel. Ik voelde dat de trein afgekoppeld werd en daarna veranderden de borden in de trein. Hij ging een hele andere kant op. Ik spurtte naar buiten en zag het andere treinstel wegrijden. F**K.
Hier kijk ik nog blij en ben ik erg in mijn nopjes omdat ik het allemaal zo goed uitgezocht heb.
Hier het besef dat ik het verkloot heb en 2 zinloze uren zal moeten wachten.
Naderhand kon ik het wel terug halen. De trein was op het perron op me af komen rijden en ik ging in het voorste treinstel zitten. Maar de trein reed de kant op waar hij vandaan was gekomen. Dus toen was voor ineens achter. Ik had tijd genoeg om daar over na te denken, want de volgende trein naar Reconvilier ging pas over een uur en dan moest ik daar nog een uur wachten op de volgende bus naar Bellelay. Ik heb nog even gegoogeld of wandelen een optie was, het waren immers maar korte stukjes met trein en bus, maar dat ging hem niet worden. Tijd om in de schaduw te gaan zitten en laat Soncebos-Sombeval nou een Chinees spoorwegrestaurant hebben mét terras in de schaduw……
Bellelay
Uiteindelijk kwam ik dus na tweeën aan bij het begin van de ViaBerna. Misschien was het wel gewoon goeie karma, want het warmste deel van de dag was bijna voorbij en er waren wolken in de lucht gekomen die de ergste hitte wegvingen. Het was trouwens evengoed nog 32 graden, maar het voelde wat beter met de wolken voor de zon.
Bij de bushalte waar ik uitstapte zag ik meteen het groene bordje met nummer 38: De ViaBerna! Ik stond aan het begin van een 300 km lange wandelroute. Wat zou het me brengen? Ik kon niet wachten en ging meteen op pad.
Bellelay bleek trouwens een interessant plaatje met een hotel (waarom heb ik hier niet geslapen?) en 2 musea. Vooral het kaasmuseum zag er interessant uit. Maar ja, geen tijd meer.
De wandeling van vandaag
In het begin moest ik een beetje grinniken om de route. Ik liep namelijk eigenlijk langs een weg, maar er was keurig een onverhard pad naast gemaakt. Daarna aan de andere kant van de weg, wat dieper het veld in aan de bosrand hetzelfde. Het pad maakte een mooie slinger het bos in waar ik – echt super – over een houten vlonderpad liep, om vervolgens weer bij dezelfde weg uit te komen.
Om het stempel Quality Trail te krijgen mag een route niet te veel verharde wegen bevatten. Dit is ook een manier om dat op te lossen. Maar die gedachte is natuurlijk flauw van me,
Al snel dook het pad een bos in en ik moest klimmen. Echt onverhard en midden in de natuur. Prachtig! Bijna meteen voelde ik dat ik dat ik veel te snel ging. Ik moest terug naar omhoog-wandel-modus. Dat is precies waarom ik wandelen in de bergen zo lekker vind. Ik word “gedwongen’ om een versnelling lager te gaan. Ik word daar heerlijk ZEN van. En vooral als ik alleen loop en met niemand rekening hoef te houden, kom ik in een heerlijke cadans. Zweet op m’n rug, een ontploft hoofd en rustig doorstappen. Heerlijk!
Hoogste punt bereikt? In ieder geval tijd voor een pauze.
Dan kan die rode kleur ook even zakken. Het is 32 graden in de schaduw.
Aan het einde van de klim kom ik op een soort plateau. Hier wordt geboerd en lopen koeien. Het hooi wordt van het land gehaald en ik kom ook nog langs een boerencamping met terras. Helaas geen tijd voor een uitgebreide stop.
Na een paar kilometer gaat de route weer onverhard tussen bomen en grasland door. Hier en daar nog wat loslopende koeien en ik daal af naar het plaatsje Tramelan. Mij valt meteen op dat hier een grote COOP zit. Lekker de airconditioning in en ik zoek mijn avondeten bij elkaar; een frisse maaltijdsalade, een blikje tonijn en een koude cola Zero die ik meteen ga opdrinken als ik in het hotel ben. En o ja, ik nam ook nog een mini flesje rode wijn mee. Ik heb tenslotte iets te vieren: ik ben onderweg op de ViaBerna!
Ik slaap vannacht in Hotel CIP in Tramelan
Een bijzonder hotel in moderne stijl gebouwd. Ik heb een heerlijke 1-persoonskamer met uitzicht op het terras van het restaurant. Ziet er super uit. Heb bijna spijt van de maaltijdsalade. Kan er straks wel een wijntje gaan drinken. Dat flesje wijn van de COOP stop ik wel in mijn koffer voor morgen. (Heerlijk dat bagagevervoer). Fijn hotel, goed op de route.
Check andere hotels in Tramelan
Wil je het hele gedoe met bussen en trein voor zijn en gewoon de ViaBerna starten vanuit een hotel in Bellelay, dan kun je terecht in Hôtel de l’Ours.
Dit is het eerste blog in wat hopelijk een reeks van 20 gaat worden. Ik ga proberen om elke avond een verslag van de dag te maken. Super leuk als je mee blijft lezen.
Komt de ViaBerna je nog onbekend voor? Lees dan het artikel: Ken je de ViaBerna, die wandelroute dwars door het kanton Bern in Zwitserland, die ik ga doen?
⇒ 20 dagen lang loop ik de ViaBerna. Dit is mede mogelijk gemaakt door Madeinbern.com en MySwitserland.com.
Geweldig!
Leuk verhaal en voor mij even wat inspiratie om mijn eigen verhaal te gaan schrijven van klim van 1100m van gisteren. En ik heb ook lopen “klungelen” met het vervoer terug naar mijn startplek! Dus het heeft zelfs overeenkomsten. Benieuwd naar je volgende belevenissen.
Dat klinkt ook als een goed verhaal. Ben benieuwd!
Tof! Stiekem doe ik al ideeën op voor een volgende vakantie, terwijl ik nu nog volop aan het genieten ben van mijn huidige wandeltrip. Veel plezier!
En nou ben ik benieuwd waar jij wandelt. Jij ook veel plezier.
Leuk om te lezen. Wat een pech met die trein… Mooie foto’s ..
Ik kijk nu al uit naar dag 2..
Dank je.
Wat een pech, wachten is niet leuk.
Maar wel een begin van een prachtig trail. Blijf je volgen. Hopelijk vandaag geen openbaar vervoer meer, of de juiste tijd pakken.
Etappe 2 gaat vlak bij mijn hotel langs. Lekker relaxed dus. Leuk dat je me blijft volgen.
Lees graag je berichten, je schrijft zo leuk Heerlijk om te lezen
Dank!
Top
Dag Bregje, ik heb net het verslag van je errste wandeling gelezen en de mooie foto’s bekejen. Leuk en onderhoudend geschreven. Mijn complimenten. Benieuwd naar de volgende etappes. Veel wandel plezier.
Dank Peter voor het compliment.